εκβολη

  • 31εκκοπή — η (AM ἐκκοπή) εκβολή, αποκοπή αρχ. μσν. φρ. «ἐκκοπὴ πάθους» κόψιμο ή εγκατάλειψη πάθους, κακής συνήθειας κ.λπ. μσν. σφαγή αρχ. 1. (για δέντρο) κόψιμο από τη ρίζα 2. αποκοπή πλευρών 3. ακρωτηριασμός, κολόβωμα 4. απόξεση 5. αφαίρεση ακίδας βέλους… …

    Dictionary of Greek

  • 32εκροή — η (AM ἐκροή) έκρυση, εκβολή, απομάκρυνση («εκροή τών νερών τής βροχής») αρχ. 1. άνοιγμα για εκροή υγρών, διέξοδος 2. συνεκδ. τα μέρη τού σώματος απ όπου γίνονται εκρύσεις (βλ. και έκρους) …

    Dictionary of Greek

  • 33εμβολή — Απόφραξη αιμοφόρου αγγείου από έμβολο που μπορεί να είναι στερεό, υγρό και αέριο και έχει μεταφερθεί στη θέση αυτή με την κυκλοφορία του αίματος, σε αντίθεση με τη θρόμβωση, όπου ο θρόμβος σχηματίστηκε στη θέση της απόφραξης. Τα στερεά έμβολα τις …

    Dictionary of Greek

  • 34εξαίρησις — ἐξαίρησις, η (Α) [εξαιρώ] αφαίρεση, εκβολή …

    Dictionary of Greek

  • 35εξαγνισμός — Τυπική πράξη με την οποία πιστεύεται ότι εξαλείφονται ακαθαρσίες αφηρημένες, ανάλογα με τις διάφορες θρησκευτικές αντιλήψεις. Η αιτία και ο τρόπος μόλυνσης ποικίλλουν σε μεγάλη κλίμακα και αφορούν είτε φυσικά γεγονότα (π.χ. οι γυναίκες στην… …

    Dictionary of Greek

  • 36επιγελώ — ἐπιγελῶ, άω (AM) περιγελώ, εμπαίζω 1. γελώ επιδοκιμαστικά 2. (για κύμα) σπάω απότομα στην ακρογιαλιά 3. (για εκβολή ποταμού) ροχθώ 4. αστράφτω πάνω σε μια επιφάνεια …

    Dictionary of Greek

  • 37ερευγμός — ο (AM ἐρευγμός και ἐρυγμός) [ερεύγομαι (I)] η θορυβώδης εκβολή στομαχικού αερίου από το στόμα, το ρέψιμο …

    Dictionary of Greek

  • 38κεφαλή — Το άνω άκρο του ανθρώπινου σώματος ή το πρόσθιο μέρος του σώματος των ζώων, όπου εδράζεται ο εγκέφαλος, η είσοδος του πεπτικού σωλήνα, τα αισθητήρια όργανα, περισσότερο ή λιγότερο τελειοποιημένα, καθώς και άλλες δομές, όπως οι τρίχες. Η κ. των… …

    Dictionary of Greek

  • 39ξεμπουκάρισμα — το [ξεμπουκάρω] (για υγρά, αέρια ή καπνό) ορμητική έξοδος ή εκβολή από στόμιο ή σήραγγα …

    Dictionary of Greek

  • 40περιξυστήρ — ῆρος, ὁ, Α χειρουργικό εργαλείο για ξέση ή εκβολή οστών. [ΕΤΥΜΟΛ. < περιξύω + επίθημα τήρ (πρβλ. στεγασ τήρ)] …

    Dictionary of Greek

Страницы