είπε ο

  • 101αιτιατικοφανής — ές αυτός που έχει μορφή αιτιατικής πτώσεως, αιτιατικοφανής γενική (τόν είπε, μέ παράγγειλε), αιτιατικοφανές επίρρημα (δωρεάν, χάριν). [ΕΤΥΜΟΛ. < αιτιατική + φανής < ἐφάνην < φαίνω*] …

    Dictionary of Greek

  • 102αλήθεια — Η ακρίβεια. Αυτό που δεν είναι ψευδές ή πλαστό. Αυτό που υπάρχει αντικειμενικά. Η πραγματικότητα. Η α. συνιστά το πρωταρχικό και δυσκολότερο πρόβλημα της ανθρώπινης γνώσης. Είναι το πρωταρχικό, στον βαθμό που η προσπάθεια για την προσέγγισή του… …

    Dictionary of Greek

  • 103αν — (I) ἄν (Α) (επ. αιολ. και θεσσ. κε(ν), δωρ. και βοιωτ. κα) δυνητ. μόριο που χρησιμοποιείται με ρήματα, για να δηλώσει ότι κάτι υπάρχει ή συμβαίνει υπό ορισμένες περιστάσεις ή προϋποθέσεις παρουσιάζει ποικίλη χρήση και γι αυτό δεν είναι δυνατόν να …

    Dictionary of Greek

  • 104αντίφαση — Σχέση ανάμεσα σε δύο καταστάσεις, δύο γεγονότα ή δύο κρίσεις, κατά την οποία αν αληθεύει ότι Α είναι Β, δεν μπορεί συγχρόνως να αληθεύει και ότι Α δεν είναι Β. Η αρχή της α., μαζί με την αρχή της ταυτότητας και την αρχή του αποκλεισμού του τρίτου …

    Dictionary of Greek

  • 105βία — Θεότητα της μυθολογίας που προσωποποιεί τη δύναμη και την επιβολή. Σύμφωνα με τη Θεογονία του Ησίοδου, ήταν κόρη του Τιτάνα Πάλλαντα και της Ωκεανίδας Στύγας. Η B., μαζί με τη μητέρα της και τα αδέλφια της (Κράτος, Ζήλος και Νίκη), βοήθησε τον… …

    Dictionary of Greek

  • 106βίαιος — α και η, ο (AM βίαιος, α, ον) 1. αυτός που γίνεται με τη βία, που είναι αποτέλεσμα βίας 2. όποιος ενεργεί ή επιδρά με βιαιότητα 3. (για πρόσωπο) απότομος, σκληρός 4. (για άνεμο) δυνατός, ορμητικός νεοελλ. φρ. 1. «βίαιη προσαγωγή» καταναγκαστικό… …

    Dictionary of Greek

  • 107βουκεφάλας — Το περίφημο άλογο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που το δάμασε σε ηλικία 15 ετών. Κανείς από τους έμπειρους ιπποδαμαστές δεν είχε καταφέρει να ιππεύσει το ατίθασο αυτό άλογο και ο Αλέξανδρος ζήτησε να δοκιμάσει. Έστρεψε τότε το πρόσωπο του αλόγου έτσι… …

    Dictionary of Greek

  • 108δένω — (AM δῶ, έω Μ και δέννω) Ι. συγκρατώ κάτι τυλίγοντάς το με σκοινί, κλωστή, σύρμα κ.λπ. («τόν έδεσαν χειροπόδαρα» «δήσαντες νηλέϊ δεσμῷ» αφού τόν έδεσαν με άλυτα δεσμά) 2. δένω κάτι από σταθερό σημείο, προσδένω κάτι σε κάτι άλλο («έδεσε τ άλογο… …

    Dictionary of Greek

  • 109δίγαμμα — To έκτο γράμμα (F) του φοινικικού αλφάβητου, το οποίο ονομάστηκε έτσι από το σχήμα του που μοιάζει με διπλό κεφαλαίο Γ και προφερόταν βαυ, γιατί παρίστανε έναν φθόγγο σαν το σημερινό Β ή σαν μισό ου. Οι Έλληνες, μαζί με τα άλλα γράμματα του… …

    Dictionary of Greek

  • 110δεκατέσσερεις — α και δεκατέσσερες. α και τέσσεροι, α (AM δέκα τέσσαρες, α Α και δεκατέτταρες, α) ποσότητα που αποτελείται από μια δεκάδα και τέσσερεις μονάδες νεοελλ. φρ. «τόν πέρασε γενεές δεκατέσσερες» τού είπε πολλές και άσχημες βρισιές (συνήθως και για την… …

    Dictionary of Greek

Страницы