δᾰτήριος
1δατήριος — δατήριος, α, ον (Α) αυτός που διανέμει. [ΕΤΥΜΟΛ. < *δατητήριος, με συλλαβική ανομοίωση < (θ.) δατη τού δατέομαι*] …
2δατήριοι — δατήριος dividing masc nom/voc pl …
3dā : dǝ- and dāi- : dǝi- : dī̆- — dā : dǝ and dāi : dǝi : dī̆ English meaning: to share, divide Deutsche Übersetzung: “teilen, zerschneiden, zerreißen” Grammatical information: originally athemat. Wurzelpräsens. Material: O.Ind. dü ti, dyáti “clips, cuts,… …
