διάπυρος
1διάπυρος — red hot masc/fem nom sg διαπυρος red hot masc/fem nom sg …
2διάπυρος — η, ο (Α διάπυρος, ον) 1. πυρακτωμένος σε ολόκληρη τη μάζα του 2. διακαής, ένθερμος, φλογερός …
3διάπυρος — η, ο 1. πυρακτωμένος, κατακόκκινος από τη θερμότητα: Διάπυρη λάβα. 2. φλογερός, διακαής: Τον διαπερνούσε διάπυρος πόθος …
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
4διαπύρως — διάπυρος red hot adverbial διάπυρος red hot masc/fem acc pl (doric) διαπυρόω imperf ind act 2nd sg (doric aeolic) διαπυρος red hot adverbial διαπυρος red hot masc/fem acc pl (doric) …
5διάπυρον — διάπυρος red hot masc/fem acc sg διάπυρος red hot neut nom/voc/acc sg διαπυρος red hot masc/fem acc sg διαπυρος red hot neut nom/voc/acc sg …
6διαπυρωτάτους — διάπυρος red hot masc acc superl pl διαπυρος red hot masc acc superl pl …
7διαπυρώτατος — διάπυρος red hot masc nom superl sg διαπυρος red hot masc nom superl sg …
8διαπύροις — διάπυρος red hot masc/fem/neut dat pl διαπυρος red hot masc/fem/neut dat pl …
9διαπύροισι — διάπυρος red hot masc/fem/neut dat pl (epic ionic aeolic) διαπυρος red hot masc/fem/neut dat pl (epic ionic aeolic) …
10διαπύρου — διάπυρος red hot masc/fem/neut gen sg διαπυρόω pres imperat act 2nd sg διαπυρόω imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) διαπυρος red hot masc/fem/neut gen sg …