δείλαιος
1δείλαιος — δείλαιος, α, ον και ος, ον (Α) αξιολύπητος, θλιβερός. [ΕΤΥΜΟΛ. Παράλληλος εκφραστικός τ. τού δειλός, παρεκτεταμένος σε αιος* (πρβλ. μάταιος)] …
2δείλαιος — wretched masc nom sg …
3δειλαίων — δείλαιος wretched fem gen pl δείλαιος wretched masc/neut gen pl …
4δειλαίως — δείλαιος wretched adverbial δείλαιος wretched masc acc pl (doric) …
5δείλαιον — δείλαιος wretched masc acc sg δείλαιος wretched neut nom/voc/acc sg …
6δειλαιότατε — δείλαιος wretched masc voc superl sg …
7δειλαιότατος — δείλαιος wretched masc nom superl sg …
8δειλαιότερε — δείλαιος wretched masc voc comp sg …
9δειλαιότερος — δείλαιος wretched masc nom comp sg …
10δειλαίαις — δείλαιος wretched fem dat pl …
Страницы