δακρύσει
1δακρύσει — δακρύ̱σει , δακρύω weep aor subj act 3rd sg (epic) δακρύ̱σει , δακρύω weep fut ind mid 2nd sg δακρύ̱σει , δακρύω weep fut ind act 3rd sg …
2απειρόδακρυς — ἀπειρόδακρυς, υ (Α) αυτός που δεν ξέρει από δάκρυα, που δεν έχει δακρύσει …
3αρτίδακρυς — ἀρτίδακρυς, υ (Α) αυτός που είναι έτοιμος να δακρύσει. [ΕΤΥΜΟΛ. < αρτι * + δακρυς < δάκρυ (πρβλ. απειρόδακρυς, αρίδακρυς)] …
4καταδακρύω — (Α) 1. κλαίω πικρά («ταῡτα λέγων κατεδάκρυσε τὴν ἑαυτοῡ τύχην», Ξεν.) 2. κάνω κάποιον να δακρύσει, συγκινώ …