δίκρουν
1δικροῦν — δίκροος forked masc acc sg (attic) δίκροος forked neut nom/voc/acc sg (attic) δίκροος forked masc/fem acc sg δίκροος forked neut nom/voc/acc sg …
2δίκρουν — δίκροος forked masc acc sg (attic) δίκροος forked neut nom/voc/acc sg (attic) δίκροος forked masc/fem acc sg δίκροος forked neut nom/voc/acc sg …
3FURCAE supplicium — olim in creberrimo usu, non in historiis solum, sed Comoediis priscis saepe memoratur. Fuit autem ea vel ignominiosa vel poenalis. De priori Isid. Orig. l. 2. Furcifer dicebatur olim, qui ob leve delictum cogebatur a dominis, Furcam circa urbem… …
4δίκροος — δικρόα, δίκροο (Α δίκροος και δικρόος, α, ον και δίκρους, ουν και δίκρος, α, ον) (για τη χηλή ζώων, τη γλώσσα φιδιών, τη μήτρα κ.λπ.) δισχιδής, διχαλωτός νεοελλ. 1. φρ. «δίκροοι νομείς» οι ακραίοι νομείς, καμπύλες δοκοί, προς την πλώρη και την… …
