γενναίος

  • 91άγουρος — η, ο (Μ το αρσ. ἄγουρος ως ουσ.) (για πρόσωπα) αυτός που δεν ωρίμασε, δεν ενηλικιώθηκε ακόμη, νέος άντρας, παληκάρι νεοελλ. 1. αυτός που δεν πήρε ακόμη την τελική του μορφή, που δεν ολοκληρώθηκε 2. αυτός που δεν ωρίμασε διανοητικά, ανώριμος,… …

    Dictionary of Greek

  • 92άλκιμος — I Όνομα μυθολογικών και ιστορικών προσώπων. 1. Ήρωας του Τρωικού πολέμου, γιος του βασιλιά της Πύλου Νηλέα. 2. Πατέρας του Μέντορα, πιστού φίλου του Οδυσσέα. 3. Σικελός ιστορικός, που έγραψε τα Σικελικά στα μέσα του 4ου αι. π.Χ. 4. Στρατηγός του… …

    Dictionary of Greek

  • 93άνδρας — και άντρας, ο (Α ἀνήρ) 1. αρσενικός άνθρωπος (σ’ αντίθεση με τη γυναίκα) 2. ομόκλινος, σύζυγος 3. ανδρείος, γενναίος, παληκάρι 4. αυτός που μπήκε στην αντρική ηλικία, ενήλικος, ώριμος 5. στρατιώτης, οπλίτης 6. φρ. «κατ’ ἄνδρα», ένας ένας με τη… …

    Dictionary of Greek

  • 94άρρην — εν (AM ἄρρην και ἄρσην εν) 1. ο αρσενικός 2. ο ανδρικός, ο γενναίος 3. ο ισχυρός 4. ως ουσ. αυτός που ανήκει στο αρσενικό γένος. [ΕΤΥΜΟΛ. Αττ. τ. του άρσην*, με αφομοίωση. ΠΑΡ. αρχ. αρρενικός, αρρενώ, αρρενώδης (αρχ. μσν.) αρρενότης. ΣΥΝΘ.… …

    Dictionary of Greek

  • 95αγαθός — ή, ό (Α ἀγαθός, ή, όν) καλός, χρηστός, ενάρετος νεοελλ. 1. καλόψυχος, άκακος 2. υπερβολικά εύπιστος, αφελής, ανόητος 3. το ουδ. ως ουσ. το αγαθό* αρχ. 1. συνετός, φρόνιμος 2. ευγενής στην καταγωγή 3. γενναίος, ανδρείος 4. αυτός που έχει επίδοση… …

    Dictionary of Greek

  • 96αγχεσίμαχος — ἀγχεσίμαχος, ον (Μ) πολεμικός, γενναίος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀγχέμαχος, με επίδραση πιθανή τών συγγενών με α΄ συνθ. το ἔγχος, π.χ. ἐγχεσίμωρος, ἐγχεσίχειρ] …

    Dictionary of Greek

  • 97αδρομισθία — η [αδρόμισθος] αδρός, ικανοποιητικός, γενναίος μισθός, μεγάλη αμοιβή …

    Dictionary of Greek

  • 98αεροναυτική — Σύνολο πειραματικών δεδομένων, τεχνικών εφαρμογών και ποικίλων δραστηριοτήτων, οι οποίες συνδέονται με τις συνθήκες που επιτρέπουν στον άνθρωπο να μετακινείται μέσα στη γήινη ατμόσφαιρα με συσκευές που κατασκευάζονται γι’ αυτό τον σκοπό. Τo… …

    Dictionary of Greek

  • 99αιναρέτης — αἰναρέτης, ο (Α) ο αινός κατά την αρετή, ο πολύ γενναίος. [ΕΤΥΜΟΛ. < αἰνὸς + ἀρετή] …

    Dictionary of Greek

  • 100αλκήεις — ἀλκήεις, εσσα, εν (Α) [ἀλκή] 1. γενναίος, πολεμικός, θαρραλέος 2. στιβαρός, δυνατός, ισχυρός 3. καρτερικός, ανθεκτικός …

    Dictionary of Greek

Страницы