βελόνι
1βελόνι — το (Μ βελόνι[ν]) μικρή βελόνα για ράψιμο νεοελλ. 1. ο δείκτης της μαγνητικής πυξίδας 2. ονομασία ψαριού με επίμηκες σώμα, λεπτό και οξύ ρύγχος 3. φρ. α) «κάθεται στα βελόνια» είναι πολύ ανήσυχος 6) «θα χάσει η Πόλη γάιδαρο κι η Βενετιά βελόνι»… …
2βελόνι — το η βελόνα …
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
3Veloni — ( el. Βελόνι) is a settlement approximately two kilometers from Abdera in the Xanthi prefecture of Greece (Longitude: 39° 53 9 north, Latitude: 21° 19 30 east).External links* [http://www.gtp.gr/LocPage.asp?id=11292 Greek Travel Pages Veloni] *… …
4αγκυλόνι — το αγκάθι, αγκύλι. [ΕΤΥΜΟΛ. < αγκύλι, κατά το βελόνι] …
5βελόνα — Μικρό νησί του νοτιοδυτικού Αιγαίου. Βρίσκεται ανάμεσα στη Λέρο και στην Κάλυμνο. * * * η (AM βελόνη) 1. λεπτό μετάλλινο όργανο ραφής με αιχμηρή άκρη και τρύπα στο πλατύτερο μέρος του για να περνάει η κλωστή 2. η λεπτή αιχμή οποιουδήποτε… …
6κύπρος — I Νησιωτικό κράτος της ανατολικής Μεσογείου. Βρίσκεται Δ της Συρίας και Ν της Τουρκίας.Η Κ. είναι το τρίτο σε μέγεθος νησί της Μεσογείου και ανήκει γεωγραφικά μεν στη Μικρά Ασία, πολιτικά όμως στην Ευρώπη. Ο πληθυσμός της είναι 80% Ελληνοκύπριοι …
7μπιρμπίλα — και μπιμπίλα, η 1. στρίφωμα σε εσώρουχα ή μαντίλια 2. λεπτή χειροποίητη με βελόνι δαντέλα, ιδίως στο άκρο εσωρούχων και κεντημάτων. [ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < τουρκ. bir biri «το ένα μετά το άλλο, στη σειρά»] …
8τατουάζ — (tatouage, και συχνά ελληνικά δερματοστιξία). Η συνήθεια να χαράζουν επάνω στο δέρμα διάφορα σχέδια. Η λέξη τ., που έγινε διεθνής, κατάγεται από λέξη της παλαιάς γλώσσας της Ταϊτής, όπου η συνήθεια ονομαζόταν τατάου. Ανάλογα με το χρώμα του… …
9τρα — και οτρά, η, Ν 1. νηματοειδές επίχρυσο ή αργυρό έλασμα για τη διακόσμηση τού πέπλου τής νύφης 2. το τμήμα τής κλωστής που περνιέται στο βελόνι για το ράψιμο. [ΕΤΥΜΟΛ. < τουρκ. otra < τροιά τ. που παραδίδει ο Ησύχ. και έχει σημ. «κρόκη,… …
10χάνω — ΝΜ 1. παύω να έχω κάτι («έχασα το πορτοφόλι μου») 2. στερούμαι ένα πρόσωπο λόγω θανάτου του (α. «πέρασε ένας χρόνος από τότε που έχασε το παιδί της» β. «πῶς τοῦτο ἐσυνέβηκεν, ἐχάσαμέν σε νέαν», Διγεν. Ακρ.) 3. μέσ. χάνομαι α) εξαφανίζομαι β)… …
- 1
- 2