αὐτόθῐ
11CYPARISSUS — I. CYPARISSUS Telephi sil. puer formosissimus ex Cea insul. ab Apolline in delicirs habitus, qui cum cervum mansuetum, sibique inprimis carum imprudens occidisset, doloris impatientiâ cootabuit, Deique amatoris commiseratione in cupressum arborem …
12EPOPEUS vel EPOPUS — EPOPEUS, vel EPOPUS mons in Arimis sub quo Typhoeus iacere singitur, et flammas ore eructare. Pind. Schol. Συμβον´νουσι γὰρ αὐτόθι, etc. Πυρὸς καταφλέξεις, καὶ μυθολογεῖται ὑποκεῖςθαι τὸν Τυφῶνα: Ibi accidunt ignis deflagrationes, et Typhon… …
13GERANDRYON — locus olim oraculo celebris, apud Clementem Alex. Protreptico ad Gentes, Γεράνδρυον δε ψάμμοις ἐρήματοις τε τιμημεν´ον καὶ τὸ ἀυτόθι μαντεῖον, ἀυτῇς δρυϊ μεμαραϚμένον, μύθοις γεγηρακότη καταλείψατε. Gerandryon autem arenis desertis honoratum, et… …
14PARASEMA — Graece παράσημα, navis insignia, aliter ἐπίσημα. Dicebatur autem parasemen, animalis alicuius προτομὴ supra rostrum navis in prora effigiata, inter προεμβολίδα, h. e. partem eminentem in prora et ἔμβολον, rostrum, unde tota nomen accipiebat: uti… …
15PASIRA — Graece Πασιρὰ, apud Arrian. in Indicis, urbs est in ora Ichthyophagorum, Λιμήν τε ἐςτὶν αὐτόθι ἔυορμος, καὶ κώμη Πασιρὰ, ἀπέχουσα τῆς ςθαλάσσης ἑζήκοντα ςταδίους καὶ οἱ πρόσοικοι αὐτῆς Πασιρέες, Portus eft ibi commodus et vicus Pasira, a mari 60 …
16RHODUS — insul. nobilissima in mari Carpathio, Cariae adiacens, inter Asiaticas in sulas tertia numeratur, nam Lesbus et Cyprus maiores habentur. Baudrando est Insul. Asiae minoris in ora Cariae, 280. mill. pass. a Cypro in Occasum, ut et ab Alexandria… …
17SERIPHUS — insul. maris Aegaei, una Cycladum, inter Siphuum et Theram, quam Aristophavis Scholiastes in Acharnanes dicit esse νῆσον ἐυτελεςτατην, h. e. insulam vilissimam; Senec. ad Helviam, c. 6. desertam et asperrimam. Deserta, inquit, loca, et asperrimas …
18αυτοθιγενής — ές αυτός που προέρχεται από το σημείο ακριβώς στο οποίο παρουσιάζεται. [ΕΤΥΜΟΛ. Νεώτερη λόγια σύνθετη λ. < αυτόθι + γενής < γένος < γίγνομαι («αυτοθιγενείς σεισμοί») πρβλ. αυθιγενής] …
19αύθι — αὖθι επίρρ. (Α) 1. τοπ. σ αυτό το σημείο, εκεί 2. χρον. αμέσως, παρευθύς 3. αύθις*. [ΕΤΥΜΟΛ. < αυτόθι, με συλλαβική ανομοίωση. Οι μτγν. του Ομήρου ποιητές το χρησιμοποίησαν με τη σημασία του αύθις*. ΣΥΝΘ. αρχ. αυθιγενής] …
20ζεγέριες — ζεγέριες, οἱ (Α) λιβυκή λ. που σημαίνει βουνά, υψώματα γης, αλλά χρησιμοποιείται στον Ηρόδ. ως ονομασία είδους ποντικών («μυῶν δὲ γένεα τριζὰ αὐτόθι ἐστί οἱ μὲν δίποδες καλέονται, οἱ δὲ ζεγέριες», Ηρόδ.) (κατά τον Ησύχ.) «ζεγερίαι» …
