αὐτουργία
1αὐτουργία — αὐτουργίᾱ , αὐτουργία working on oneself fem nom/voc/acc dual αὐτουργίᾱ , αὐτουργία working on oneself fem nom/voc sg (attic doric aeolic) …
2αὐτουργίᾳ — αὐτουργίαι , αὐτουργία working on oneself fem nom/voc pl αὐτουργίᾱͅ , αὐτουργία working on oneself fem dat sg (attic doric aeolic) …
3αυτουργία — η (AM αὐτουργία) [αυτουργός] νεοελλ. 1. η ενέργεια ή παράλειψη κάποιου με την οποία πραγματώνεται η αντικειμενική υπόσταση ενός εγκλήματος 2. φρ. «ηθική αυτουργία» η παρακίνηση, η παρότρυνση που ώθησε τον δράστη να γίνει αυτουργός του αδικήματος… …
4αὐτουργίας — αὐτουργίᾱς , αὐτουργία working on oneself fem acc pl αὐτουργίᾱς , αὐτουργία working on oneself fem gen sg (attic doric aeolic) …
5αὐτουργίαι — αὐτουργία working on oneself fem nom/voc pl αὐτουργίᾱͅ , αὐτουργία working on oneself fem dat sg (attic doric aeolic) …
6αὐτουργίαν — αὐτουργίᾱν , αὐτουργία working on oneself fem acc sg (attic doric aeolic) …
7αὐτουργίαις — αὐτουργία working on oneself fem dat pl …
8ηθικός αυτουργός — Όρος του ποινικού δικαίου. Χαρακτηρίζει εκείνον που προκαλεί (με πρόθεση) σε άλλον την απόφαση για τη διάπραξη μιας άδικης πράξης. Τιμωρείται με την ίδια ποινή (ως αντικειμενικό πλαίσιο) με την οποία τιμωρείται και ο αυτουργός (άρθρο 46, παρ. 1 Π …
9-ιος — ια, ιο(ν) η κατάλ. ιος (μαζί με τις επαυξημένες μορφές της) είναι μία από τις παραγωγικότερες τής ελλ. γλώσσας καθ όλη τη διάρκεια τής ιστορίας της. Συγκεκριμένα, μαρτυρούνται συνολικά 2.996 λέξεις σε ιος, εκ τών οποίων 295 είναι κοινές, 2.261… …
10αυτοεντία — αὐτοεντία, η (Α) [αυτοέντης] το να σκοτώσει κάποιος με τα ίδια του τα χέρια, φυσική αυτουργία …
- 1
- 2
