αὐιαχός
1αυίαχος — αὐΐαχος, ον (Α) 1. θορυβώδης, πολυτάραχος, αυτός που φωνάζει μαζί με άλλους, ομαδικά 2. άφωνος, αθόρυβος. [ΕΤΥΜΟΛ. Αιολ. τ. < *α Fί Fαχος < α (αθροιστικό επιτατικό για τη σημ. 1) ή α(στερ. για τη σημ. 2) + *FίFαχή > ιαχή] …
2αὐίαχος — joining in a shout masc/fem nom sg …
3αὐίαχοι — αὐίαχος joining in a shout masc/fem nom/voc pl …
4u̯ā̆gh-, suā̆ gh- — u̯ā̆gh , suā̆ gh English meaning: to cry, sound Deutsche Übersetzung: ‘schreien, schallen” Material: Gk. ἠχή, Dor. ἀ̄χά: f. “ clangor, noise”, ἠχώ, οῦς f. “ clangor, sound, tone, Widerhall”, ἦχος (ark. Fᾶχος) m. ds., ἠχέω ‘schalle …
