αἰθρη-γενής

  • 1αίθρη — αἴθρη και α, η (Α) καθαρός, ανέφελος ουρανός, λαμπρός καιρός, αιθρία. [ΕΤΥΜΟΛ. < αἰθήρ*. ΠΑΡ. μσν. αἰθρήεις. ΣΥΝΘ. αρχ. αἰθρη γενέτης, αἰθρη γενής] …

    Dictionary of Greek

  • 2ιερογενής — ἱερογενής, ές (Μ) (επίθ. τής Θεοτόκου) αυτή που γέννησε ιερό τέκνο. [ΕΤΥΜΟΛ. < ιερ(ο) * + γενής (< γένος < γίγνομαι), πρβλ. αιθρη γενής, θεη γενής] …

    Dictionary of Greek

  • 3ονειρογενής — ὀνειρογενής, ές (Α) αυτός που είναι πλάσμα τής φαντασίας, ονειρογέννητος. [ΕΤΥΜΟΛ. < όνειρος + γενής (< γένος), πρβλ. αιθρη γενής] …

    Dictionary of Greek