απαντώ

  • 1απαντώ — (AM ἀπαντῶ άω) [αντάω] 1. συναντώ 2. δίνω απάντηση, αποκρίνομαι αρχ. μσν. 1. αντιμετωπίζω, αποκρούω (σε μάχη) 2. αντιμετωπίζω, αντικρούω κάποιον (σε δικαστήριο) αρχ. 1. φθάνω σ έναν τόπο 2. παρουσιάζομαι ένοπλος, μετέχω σε συγκέντρωση οπλισμένων… …

    Dictionary of Greek

  • 2απαντώ — απαντάω / απαντώ, απάντησα βλ. πίν. 58 …

    Τα ρήματα της νέας ελληνικής

  • 3απαντώ — άντησα, αντήθηκα 1. συναντώ, ανταμώνω: Στο δρόμο απαντήθηκα μ ένα φίλο μου. 2. αποκρίνομαι (προφορικά ή γραπτά): Στο γράμμα του απάντησε αμέσως. 3. αντεπεξέρχομαι, επαρκώ: Δεν μπορώ να απαντήσω τα έξοδά μου …

    Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • 4ἀπαντῶ — ἀ̱παντῶ , ἀπαντάω move from imperf ind mp 2nd sg (doric aeolic) ἀπαντάω move from pres imperat mp 2nd sg ἀπαντάω move from pres subj act 1st sg (attic epic ionic) ἀπαντάω move from pres ind act 1st sg (attic epic doric ionic aeolic) ἀπαντάω move… …

    Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • 5αντιφωνώ — (AM ἀντιφωνῶ, έω) απαντώ σε προσφώνηση μσν. νεοελλ. ψάλλω τα αντίφωνα αρχ. 1. απαντώ, αποκρίνομαι 2. αποκρίνομαι μεγαλόφωνα 3. (για λύρα) απαντώ, ηχώ με ερωτικές μελωδίες 4. αποκρίνομαι με επιστολή 5. βρίσκομαι σε διαφωνία, σε ασυμφωνία με… …

    Dictionary of Greek

  • 6αποκρίνομαι — (AM ἀποκρίνομαι, Α κ. ἀποκρίνω) ( ομαι) 1. απαντώ, δίνω απάντηση 2. απολογούμαι (σε δικαστήριο) μσν. νεοελλ. ευθύνομαι, είμαι υπεύθυνος νεοελλ. 1. απαντώ με αυθάδεια 2. ανταποκρίνομαι, αντιστοιχώ μσν. 1. απευθύνω τον λόγο (χωρίς να προηγηθεί… …

    Dictionary of Greek

  • 7προσαμείβομαι — Α απαντώ, αποκρίνομαι σε κάποιον. [ΕΤΥΜΟΛ. < προσ * + ἀμείβομαι «απαντώ, αποκρίνομαι»] …

    Dictionary of Greek

  • 8υπερωτώ — άω, Α [ἐρωτῶ] 1. απαντώ με νέα ερώτηση 2. απαντώ με δεξιοτεχνία, ξεγλιστρώ σε ερώτηση 3. ρωτώ, υποβάλλω ερώτηση …

    Dictionary of Greek

  • 9υπολαμβάνω — ὑπολαμβάνω ΝΜΑ [λαμβάνω] 1. διακόπτω κάποιον που μιλάει, παίρνω τον λόγο και απαντώ (α. «και τότε υπέλαβε εκείνος τον λόγο και είπε...» β. «οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι ὑπελάμβανον οὐ χρεὼν εἶναι αὐτοῑς ἐπαγγεῑλαι», Θουκ.) 2. εκλαμβάνω, νομίζω, θεωρώ,… …

    Dictionary of Greek

  • 10χρή — (I) και χρή, ἡ, Α 1. σπαν. χρεία, ανάγκη 2. φρ. «χρῆ σται» ή «χρἦσται» (ως μέλλοντας τού ρ. χρή) θα είναι αναγκαίο. [ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. χρή]. (II) ΜΑ, και αιολ. τ. χρῆ Α απρόσ. (το απρμφ. με αρθρ. ως ουσ.) τὸ χρῆν η μοίρα, το πεπρωμένο αρχ. 1. είναι… …

    Dictionary of Greek

Страницы