ˌpɪkəˈresk
1resk- — *resk germ.?, Verb: nhd. flechten; ne. plait (Verb); Hinweis: s. *reskjōn; Etymologie: idg. *rezg , Verb, flechten, winden, Pokorny 874; Literatur: Falk/Torp 341 …
2rèsk — rêska in réska m (ȅ é, ẹ) kratek, rezek glas: jarem se je prelomil z glasnim reskom; slišati je bilo resk brzostrelke medm. (ȅ) posnema glas pri prelomu, pretrgu, trenju: resk, poči veja pod nogo; vzel je pismo, resk, resk, in vrgel koščke v… …
3reşk — (F.) [ ﮏﺵر ] kıskançlık …
4æreskænde — æ|re|skæn|de vb., r, de, t (skade nogens omdømme) …
5æreskænderi — æ|re|skæn|de|ri sb., et, er, erne (det at skade nogens omdømme) …
6REŞK — Kıskanma. Kıskanmayı uyandıran. Kıskanılmış. Hased ve gıpta veren …
7REŞK-ENDÂZ — f. İmrendirici, gıpta ettirici. Kıskandırıcı …
8REŞK-SAZ — f. Gıpta ettiren, imrendiren …
9REŞK-ÂVER — f. Hasede düşüren, kıskanmayı uyandıran …
10REŞK-İ ÂLEM — Herkesi kıskandıracak kadar üstün durumda olan …
