ərkansız
1ərkansız — (Beyləqan) insafsız, rəhmsiz. – Sən laf ərkansızın birisən …
2ərkansız — sif. 1. Dinsiz, imansız. 2. Söyüş, qarğış məqamında işlənir. Yassar qışqırdı: – Ay ərkansızın qızı, bəri qayıt, vurdum! M. C …
3alışıb-verişmək — f. dan. Öz aralarında kəsdirmək, qət etmək, qərara almaq, sözləşmək. <Anam:> Zəhmət çəkib qız böyütmüşük. Sənin nə haqqın var alışıb verişəsən, ay ərkansız! M. C …
