żywe
51automobilowy — przym. od automobil, dziś żywe w wyrażeniach: Klub, rajd, salon automobilowy …
52azotobakteryna — ż IV, CMs. azotobakterynanie; lm D. azotobakterynayn chem. «preparat zawierający żywe kultury azotobakterów; wysiewany jako nawóz bakteryjny wraz z nasionami» …
53barwa — ż IV, CMs. barwawie; lm D. barw 1. «właściwość ciała zależna od stopnia pochłaniania, rozpraszania lub przepuszczania promieni świetlnych; kolor» Ciemne, jasne, żywe, ostre, spokojne barwy. Barwa chabra, maku. Barwa nieba, śniegu, węgla.… …
54biopreparat — m IV, D. u, Ms. biopreparatacie; lm M. y «środek farmaceutyczny zawierający żywe lub martwe drobnoustroje, ich produkty albo ciała odpornościowe otrzymane ze zwierząt uodpornionych na określone choroby; szczepionka, surowica» …
55biosfera — ż IV, CMs. biosferaerze; lm D. biosferaer «strefa życia, przestrzeń zamieszkana przez organizmy żywe; strefa biotyczna» ∆ Biosfera Ziemi «powierzchnia i cienka warstwa skorupy ziemskiej, niemal całość wód, dolna część atmosfery» …
56biotyczny — «odnoszący się do żywych organizmów danego środowiska w odróżnieniu od nieożywionych abiotycznych» ∆ Czynniki biotyczne «żywe organizmy oddziałujące bezpośrednio lub pośrednio na inne organizmy (np. pasożyty w stosunku do swych żywicieli)» ∆… …
57bojowy — bojowywi 1. «związany z walką zbrojną, przeznaczony do niej; wojskowy, wojenny, bitewny» Akcja bojowa. Oddziały bojowe. Samoloty bojowe. Szyk bojowy. Pogotowie bojowe. ∆ Organizacja bojowa «organizacja polityczna, zwykle konspiracyjna, prowadząca …
58broń — ż V, DCMs. broni; lm M. bronie, D. broni 1. zwykle blm «narzędzie walki, każda rzecz służąca do obrony własnej lub do rażenia nieprzyjaciela; oręż» Broń myśliwska, sportowa, wojskowa. Broń przeciwlotnicza, przeciwpancerna. Broń ręczna,… …
59ciężar — m IV, D. u, Ms. ciężararze; lm M. y 1. «siła, z jaką Ziemia przyciąga dane ciało; waga jakiegoś ciała» Ciężar bagażu był ponad jej siły. Owoce spadały pod wpływem własnego ciężaru. ∆ fiz. Ciężar atomowy «względna masa atomu danego pierwiastka… …
60ciupas — m IV, D. u, Ms. ciupassie; lm M. y daw. «odsyłanie więźniów pod strażą» ciupasem dziś żywe «pod strażą, pod dozorem (zbrojnym)» Przyprowadzić, ściągnąć, odesłać kogoś ciupasem. ‹niem.› …
