żywe

  • 111pokrętny — 1. techn. «obracający się, dający się kręcić; obrotowy» 2. przestarz. «powyginany w łuki, półkola; kręty» dziś żywe w przen. «trudny do zrozumienia, pełen niejasności; skomplikowany» Pokrętna fabuła powieści. Pokrętne rozumowanie …

    Słownik języka polskiego

  • 112postać — I ż V, DCMs. postaćaci; lm M. postaćacie a. postaćaci, D. postaćaci 1. «zewnętrzna, postrzegalna zmysłowo forma czegoś; stan, kształt, wygląd» Stała, ciekła, gazowa postać czegoś. Śnieg w postaci krup. Ciepło jest jedną z postaci energii. Postać… …

    Słownik języka polskiego

  • 113postrzyc — dk XI, postrzycstrzygę, postrzycstrzyżesz, postrzycstrzyż, postrzycstrzygł, postrzycstrzyżony, postrzycstrzygłszy postrzygać ndk I, postrzycam, postrzycasz, postrzycają, postrzycaj, postrzycał, postrzycany 1. tylko dk «ostrzyc wiele (a. wielu),… …

    Słownik języka polskiego

  • 114potargować — dk IV, potargowaćguję, potargowaćgujesz, potargowaćguj, potargowaćował przestarz. reg. «spędzić pewien czas na targowaniu czegoś, na układaniu się z kimś o kupno czegoś» Dziś tylko w przysł. Kupić nie kupić, potargować można. potargować się dziś… …

    Słownik języka polskiego

  • 115potoczyć — dk VIb, potoczyćczę, potoczyćczysz, potoczyćtocz, potoczyćczył, potoczyćczony 1. «sprawić, aby coś się toczyło, przesuwało, popchnąć tocząc» Potoczyć wózek, piłkę. 2. przestarz. «wykonać czymś szeroki ruch» dziś żywe we fraz. Potoczyć (dookoła)… …

    Słownik języka polskiego

  • 116powiadać — ndk I, powiadaćam, powiadaćasz, powiadaćają, powiadaćaj, powiadaćał przestarz. «mówić; mówiąc oznajmiać coś, informować o czymś; opowiadać» Powiadają, że będzie sroga zima. ◊ Żywe jako wyraz albo zwrot wtrącony dla podkreślenia jakiejś wypowiedzi …

    Słownik języka polskiego

  • 117powiedzieć — dk, powiedziećwiem, powiedziećwiesz, powiedziećdzą, powiedziećwiedz, powiedziećdział, powiedziećdzieli, powiedziećdziany 1. «wyrazić coś słowami, w mowie; mówiąc oznajmić coś komuś» Powiedzieć coś głośno, cicho, szeptem, łagodnie, stanowczo,… …

    Słownik języka polskiego

  • 118przodowy — przodowywi przestarz. «przedni, frontowy; znajdujący się na przedzie» przodowy w użyciu rzecz. (dziś żywe) «górnik odpowiedzialny za pracę i bezpieczeństwo zespołu robotników pracujących w przodku» Przodowy brygad …

    Słownik języka polskiego

  • 119przystęp — m IV, D. u, Ms. przystęppie 1. blm «możność dojścia, dotarcia do czegoś; dojście, dostęp» Przystęp do rzeki. Łatwy, trudny przystęp do czegoś. Wojska broniły przystępu do miasta. 2. blm pot. «nawiązanie, możność nawiązania kontaktu, stosunków z… …

    Słownik języka polskiego

  • 120przystępny — przystępnyni, przystępnyniejszy 1. «odznaczający się łatwym przystępem; taki, do którego można łatwo dotrzeć; dostępny» Mało przystępny brzeg jeziora. 2. «o człowieku: taki, z którym łatwo nawiązać kontakt, łatwy w obcowaniu; bezpośredni,… …

    Słownik języka polskiego