żebro n
1Zebro — es el nombre que se daba durante la Edad Media en Portugal, León y Castilla a cierta especie de équido salvaje que habitaba en algunas zonas de la Península Ibérica antes de extinguirse a finales del siglo XV. En la Corona de Aragón era más… …
2zebro — s. m. O mesmo que boi ou novilho …
3żebro — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. żebrobrze; lm D. żebrober {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jedna z kości lub chrząstek kręgowców: podłużna, zwykle łukowato wygięta, połączona z kręgosłupem; u wyższych kręgowców… …
4żebro — n III, Ms. żebrobrze; lm D. żebrober 1. «u kręgowców: jedna z kości lub chrząstek tworzących szkielet klatki piersiowej, zwykle łukowato wygięta, połączona z kręgosłupem stawem i wiązadłami, u wyższych kręgowców łącząca się (z reguły) z mostkiem» …
5żebro — 1. (Wszystkie) żebra można komuś policzyć, porachować «ktoś jest bardzo chudy»: (...) zwlekali żeglarze ze siebie co tam mieli: koszulę, portczęta, pasek (...) żebra im można było z daleka porachować (...). E. Zegadłowicz, Zmory. 2. posp.… …
6žebrokas — מebrõkas, ė (l. żebrak) smob. (2) BS157, [K], NdŽ, FrnW, KŽ, DrskŽ, ZtŽ 1. ŽCh99, MŽ, MŽ92, N, O elgeta: Žebras žebrõkas žebrinė[ja] po kiemą J. Žebrõkas atejo, poterius sukalbėjo, duodi duonos, mėsos kąsnelį Rud. Ateina žebrõkas, poni duoda …
7žebroji — sf. emph. žebra karvė: Ar jau pamelžei žebrąją? Vb. Kiba mūsų žebroja serga, kad nieko neėda Dglš …
8žebrotas — žebrotas, a adj. (1) murzinas, nešvarus: Pažiūrėk, ar aš nežebrotas? Drsk. Visi žebroti vaikai Rtn …
9žebroti — žebroti, oja, ojo tr. murzinti, terlioti: Kam jūs žebrojat vienas kitą Drsk …
10zebrokas — ×zebrõkas, ė smob. (2) [K], KŽ žr. žebrokas …
