żarzyć się

  • 1żarzyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIa, żarzy się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} palić się jasno, lecz bez płomienia; dopalać się, tlić, gorzeć (o węglu, drewnie); rozpalać się do czerwoności wskutek… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2żarzyć się — ndk VIb, żarzy się, żarzył się 1. «palić się bez płomienia świecąc jasnym blaskiem, rozpalać się do czerwoności pod wpływem wysokich temperatur» Żelazo żarzy się w palenisku. Zgarnąć żarzące się węgle. W mroku żarzyły się ogniki papierosów. 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 3tlić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIb, tli się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} palić się słabym, przytłumionym płomieniem lub bez płomienia; tleć, żarzyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ognisko jeszcze się tli. Tlą… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4tlić się — ndk VIa, tli się, tlił się «palić się słabo, bez płomienia; żarzyć się» Ognisko ledwie się tli. Tlą się resztki spalonego domu. Tlące się mokre szmaty. przen. W sercu tliła się jeszcze iskierka nadziei …

    Słownik języka polskiego

  • 5ćmić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} palić się słabo; żarzyć się, tlić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}W pokoju ćmiła się lampka. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}}… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 6rozżarzać się – rozżarzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} żarzyć się coraz intensywniej; rozgrzewać się coraz mocniej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Blacha kuchenna rozżarzyła się do czerwoności. Drucik w żarówce rozżarzył się do białości. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 7żarzenie się — n I rzecz. od żarzyć się …

    Słownik języka polskiego

  • 8ćmić — ndk VIa, ćmię, ćmisz, ćmij, ćmił 1. ćmiony «osłabiać widoczność, przyciemniać, przyćmiewać, przesłaniać» Mgła ćmi słońce. Łzy ćmią oczy. Przesądy światło ćmiące. (Mickiewicz) ◊ Ćmi w oczach «traci się możność rozróżniania przedmiotów» 2. «palić… …

    Słownik języka polskiego

  • 9mrugać — ndk I, mrugaćam, mrugaćasz, mrugaćają, mrugaćaj, mrugaćał mrugnąć dk Va, mrugaćnę, mrugaćniesz, mrugaćnij, mrugaćnął, mrugaćnęła, mrugaćnęli, mrugaćnąwszy 1. «poruszać szybko powiekami» Mrugać powiekami, oczami. Mrugnął do kogoś porozumiewawczo.… …

    Słownik języka polskiego

  • 10tleć — ndk III, tlećeje, tlał rzad. «palić się bez płomienia, żarzyć się; tlić się» Tlejące głownie w ognisku. Ledwie tlejąca lampa. Węgle jeszcze tlały. tleć się to samo, co tleć Tlejące się węgliki …

    Słownik języka polskiego