şafak atmak
1şafak atmak — 1) (birinde) birden önemli bir durumla karşı karşıya olduğunu anlamak 2) (birinde) öfkelenmek Kapıyı kapatınca bende şafak attı. B. Felek 3) (birinde) korku ve telaşa kapılmak …
2şafak — is., ğı, Ar. şefaḳ 1) Güneş doğmadan az önce beliren aydınlık Korkma! Sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak, / Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak. M. A. Ersoy 2) Askerler arasında terhis için kalan gün sayısından önce söylenen bir söz… …
3tan ağarmak (veya atmak veya sökmek) — gün doğmaya başlamak, şafak sökmek Artık tan sökünceye kadar gelsin gazeller, şarkılar, feryatlar. S. Birsel …
