świadectwo dojrzałości

  • 1świadectwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. świadectwowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dokument stwierdzający ukończenie określonego etapu nauki; cenzurka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świadectwo maturalne. Świadectwo… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2świadectwo — n III, Ms. świadectwowie; lm D. świadectwoectw 1. «dokument stwierdzający pewien fakt lub prawo do czegoś, zwłaszcza dokument stwierdzający ukończenie jakiejś szkoły, kursu, zakończenie pewnego okresu nauki; zaświadczenie» Świadectwo lekarskie.… …

    Słownik języka polskiego

  • 3matura — ż IV, CMs. maturaurze; lm D. maturaur 1. «egzamin z zakresu szkoły średniej; egzamin dojrzałości» Zostać dopuszczonym do matury. Zdać maturę. 2. «świadectwo ukończenia szkoły średniej upoważniające do starania się o przyjęcie na wyższą uczelnię;… …

    Słownik języka polskiego

  • 4dojrzałość — ż V, DCMs. dojrzałośćści, blm «stan osiągnięcia pełni rozwoju, stan gotowości do czegoś» a) «o organizmach żywych» Dojrzałość owoców. Dojrzałość owadów, zwierząt. Względność pojęcia dojrzałości roślin. ∆ Dojrzałość płciowa «możność wytwarzania… …

    Słownik języka polskiego

  • 5matura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. maturaurze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} egzamin z całości materiału objętego programem szkoły średniej; egzamin dojrzałości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Matura z języka polskiego, z …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 6Matura — High school pupils in Szczecin, Poland, waiting to write a matura exam in 2005 Matura or a similar term (matur, maturita, maturità, Maturität, матура) is the common name for the high school leaving exam or maturity exam in various countries,… …

    Wikipedia

  • 7szkoła — ż IV, CMs. szkole; lm D. szkół 1. «instytucja oświatowo wychowawcza, której zadaniem jest kształcenie i wychowanie; siedziba tej instytucji» Szkoła ogólnokształcąca, zawodowa. Szkoła męska, żeńska, koedukacyjna. Szkoła baletowa, górnicza,… …

    Słownik języka polskiego

  • 8średni — 1. «znajdujący się pośrodku między małym a dużym; pośredni pod względem miary, objętości, ilości, siły, wielkości itp.» Średni wzrost. Średnia fortuna. Średnie tempo. Średnie pokolenie. Była średnią w rodzeństwie. ∆ fiz. rad. Fale średnie «fale… …

    Słownik języka polskiego