świństwa
1świństwo — n III, Ms. świństwowie; lm D. świństw 1. pot. «czyn nieuczciwy, niemoralny, podły; niegodziwość, łajdactwo» Straszne, wielkie świństwo. Zrobić komuś świństwo. Narobić świństw. 2. pot. «rzecz nędzna, licha, tandetna; niesmaczna, wstrętna potrawa,… …
2świnić — ndk VIa, świnićnię, świnićnisz, świń, świnićnił, świnićniony 1. posp. «zanieczyszczać jakieś miejsce, brudzić, walać; paskudzić» Świnić podłogę zabłoconymi butami. 2. posp. «robić świństwa, postępować po świńsku; mówić świństwa» świnić się 1.… …
3świntuch — m III, DB. a; lm M. y, DB. ów 1. pot. «człowiek postępujący niemoralnie, nieprzyzwoicie; człowiek mówiący świństwa» 2. pot. «człowiek brudny, niechlujny; brudas» …
4świntuszyć — ndk VIb, świntuszyćszę, świntuszyćszysz, świntuszyćusz, świntuszyćył pot. «mówić rzeczy nieprzyzwoite, wygadywać świństwa; rzadziej: zachowywać się nieprzyzwoicie, popełniać świństewka» …
5świnić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, świnićnię, świnićni, świń, świnićniony {{/stl 8}}– uświnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, {{/stl 8}}zaświnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} czynić coś brudnym; brudzić coś, zanieczyszczać… …
6świntuch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIc, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek mówiący świństwa, postępujący niemoralnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ten świntuch lubi podglądać w łazience młode dziewczyny. {{/stl… …
