ślepy (na
71gniew — m IV, D. u, Ms. gniewwie 1. blm «gwałtowna reakcja na jakiś przykry bodziec zewnętrzny wyrażająca się podnieceniem, niezadowoleniem, oburzeniem; złość, wzburzenie, wściekłość, irytacja» Gwałtowny, ślepy, tępy, irracjonalny gniew. Burza, chmura,… …
72justunek — m III, D. justuneknku, N. justuneknkiem; lm M. justuneknki druk. «materiał zecerski, niższy od czcionek, służący do wypełniania tych miejsc w składzie, które nie powinny dać odbitki w druku; ślepy materiał» …
73kolor — m IV, D. u, Ms. kolororze; lm M. y 1. «postrzegana wzrokowo właściwość przedmiotu zależna od stopnia pochłaniania, rozpraszania lub przepuszczania promieni świetlnych; barwa» Ciemny, jasny, mocny, żywy, intensywny, jaskrawy kolor. Kolory… …
74kulawy — kulawywi 1. «utykający na nogę, chromy, kulejący» Kulawy człowiek. Kulawy koń, pies. ◊ pot. Pies z kulawą nogą nie zajrzy, nie zainteresuje się, nie zadba itp. «nikt, absolutnie nikt nie zajrzy, nie zainteresuje się, nie zadba itp.» 2. «o meblach …
75ładunek — m III, D. ładuneknku, N. ładuneknkiem; lm M. ładuneknki 1. «towar ładowany na różnego rodzaju środki transportowe, jak samochody, wagony itp.» Ładunek węgla, zboża. Zrzucić, zabrać ładunek. Jechać z ładunkiem. 2. «materiał wybuchowy znajdujący… …
76materiał — m IV, D. u, Ms. materiałale; lm M. y 1. «to, z czego są wytwarzane lub z czego się składają przedmioty; tworzywo, surowiec, substancja; przedmiot mający praktyczne zastosowanie, przeznaczony do użytku» Materiał budowlany, grzejny, opałowy.… …
77miecz — m II, D. a; lm M. e, D. ów a. y 1. «broń sieczna o prostej głowni i rękojeści, zwykle obosieczna, używana od epoki brązu do XVI w.» Krótki, ostry, goły, obnażony miecz. Miecz rycerski, katowski. Ostrze, głowica miecza. Dobyć miecza. Przypasać… …
78nabój — m I, D. nabójboju; lm M. nabójboje, D. nabójboi a. nabójbojów 1. «jednostka amunicji broni palnej składająca się z materiału wybuchowego, osłony (np. łuski), spłonki (w broni strzeleckiej) lub zapłonnika (w broni artyleryjskiej) i pocisku» Nabój… …
79ociemniały — ociemniałyali «taki, który stracił wzrok, możność widzenia; niewidomy, ślepy» Ociemniałe oczy. Ociemniała staruszka. ociemniały, ociemniała w użyciu rzecz. «człowiek ociemniały, niewidomy» Zajęcia, książki, alfabet dla ociemniałych …
80przypadek — m III, N. przypadekdkiem; lm M. przypadekdki 1. D. przypadekdku «zdarzenie, zjawisko, których się nie da przewidzieć na podstawie znanych praw naukowych i doświadczenia; zdarzenie niespodziewane, zrządzenie losu, zbieg okoliczności, traf» Czysty …
