ślamazarny

  • 1ślamazarny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ślamazarnyni, ślamazarnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku: nienawykły do pośpiechu, wykonujący wszystko powoli, flegmatycznie, wolniej niż należałoby oczekiwać, z… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2ślamazarny — ślamazarnyni, ślamazarnyniejszy 1. «o człowieku: działający powoli, pozbawiony energii» 2. «o działalności ludzkiej, jej przejawach itp.: powolny, będący wynikiem braku energii» Ślamazarny tok akcji. Ślamazarne tempo przedstawienia …

    Słownik języka polskiego

  • 3ciamajda — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. ciamajdajdzie; lm MB. ciamajdady, D. ciamajdaajd (także: DB. ciamajdadów tylko o mężczyznach) pot. lekcew. «człowiek ślamazarny, nieporadny, nieenergiczny, bezwolny; gapa, ciapa» Ten ciamajda nic nie potrafi …

    Słownik języka polskiego

  • 4ciamajdowaty — ciamajdowatyaci pot. lekcew. «ślamazarny, niezaradny; ciapowaty» Ciamajdowaty maminsynek …

    Słownik języka polskiego

  • 5ciapa — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. ciapapie; MB. ciapapy, D. ciap (także DB. ciapapów tylko o mężczyznach) pot. lekcew. «człowiek ślamazarny, nieenergiczny, nieprzedsiębiorczy; ciamajda» Ten ciapa zawsze się spóźnia …

    Słownik języka polskiego

  • 6ciapowaty — ciapowatyaci pot. lekcew. «ślamazarny, niezaradny» …

    Słownik języka polskiego

  • 7cielę — n IV, D. cielęęcia; lm M. cielęęta; D. cielęląt «małe, młode krowy, łani, sarny i innych przeżuwaczy» ◊ pot. Ostatnie cielę z obory «ostatnia rzecz (z jakiegoś zapasu), zwłaszcza: ostatnie pieniądze» ◊ Chodzić za kimś jak cielę za krową «nie… …

    Słownik języka polskiego

  • 8ciemięga — ż a. m odm. jak ż III, CMs. ciemięgaędze; lm MB. ciemięgagi, D. ciemięgaęg (także DB. ciemięgagów tylko o mężczyznach) pot. «człowiek niezdarny, ślamazarny, ospały, nieenergiczny; niedołęga» …

    Słownik języka polskiego

  • 9fajtłapowaty — fajtłapowatyaci «taki jak u fajtłapy, przypominający fajtłapę; mało energiczny, ślamazarny» Mieć fajtłapowaty wygląd …

    Słownik języka polskiego

  • 10gamajda — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. gamajdajdzie; lm MB. gamajdady, D. gamajdaajd (także gamajdadów tylko o mężczyznach) pot. «człowiek ociężały, powolny, ślamazarny, niezdarny; niedołęga, niedorajda, gamoń» Całkowita gamajda. Kompletny gamajda …

    Słownik języka polskiego