őrölni

  • 1urlui — URLUÍ, urluiesc, vb. IV. tranz. A măcina mare unele boabe de cereale pentru a face urluială. [var.: uruí vb. IV] – Din magh. örölni. Trimis de valeriu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  urluí vb., ind. prez …

    Dicționar Român