łobuz

  • 31kanarek — m III, DB. kanarekrka, N. kanarekrkiem; lm M. kanarekrki 1. lm B.=M. zool. «Serinus canaria canaria, mały ptak o żółtym upierzeniu z rodziny łuszczaków, żyjący dziko na Wyspach Kanaryjskich, Maderze i Azorach, w Europie hodowany w klatkach dla… …

    Słownik języka polskiego

  • 32kawał — m IV, Ms. kawałale; lm M. y 1. D. a «znaczna część jakiejś masy, całości; duży wycinek, urywek, fragment czegoś» Kawał chleba, mięsa. Uciąć, ukroić duży, spory kawał czegoś. Drzeć, dzielić, krajać coś na kawały. Rozszarpać, roztrzaskać, roznieść …

    Słownik języka polskiego

  • 33łachudra — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. łachudradrze; lm MB. łachudrary, D. łachudrader (także DB. łachudrarów tylko o mężczyznach) posp. pogard. «człowiek zasługujący na potępienie, pogardę; łobuz, szubrawiec» …

    Słownik języka polskiego

  • 34łajdak — m III, DB. a, N. łajdakkiem; lm M. te i, ci łajdakacy, DB. ów «człowiek niegodziwy, godny potępienia, pogardy; łotr, łobuz» To łajdak, znowu mnie oszukał …

    Słownik języka polskiego

  • 35łapserdak — m III, DB. a, N. łapserdakkiem; lm M. i, DB. ów pogard. «człowiek źle, nędznie ubrany; obdartus, obszarpaniec; także: łobuz, gałgan, nicpoń» …

    Słownik języka polskiego

  • 36łobuzerski — łobuzerskiscy 1. «urwisowski, szelmowski, żartobliwy, figlarny, kpiarski» Łobuzerski uśmiech. Łobuzerskie spojrzenie. 2. «chuligański» Łobuzerskie wybryki. po łobuzersku «jak łobuz, jak chuligan; ordynarnie, brutalnie» Zachowywać się po… …

    Słownik języka polskiego

  • 37łobuzować — ndk IV, łobuzowaćzuję, łobuzowaćzujesz, łobuzowaćzuj, łobuzowaćował, łobuzowaćowany «zachowywać się jak łobuz, dokazywać, psocić» Chłopcy łobuzowali na podwórku. łobuzować się to samo co łobuzować Chłopiec się łobuzuje i ma złe stopnie …

    Słownik języka polskiego

  • 38łobuzowaty — łobuzowatyaci «podobny do łobuza, zachowujący się jak łobuz» Łobuzowate dzieciaki …

    Słownik języka polskiego

  • 39rozrabiaka — m odm. jak ż III, CMs. rozrabiakaace; lm M. rozrabiakaki, DB. rozrabiakaków posp. «awanturnik, łobuz, rozrabiacz» …

    Słownik języka polskiego

  • 40straszny — strasznyni, strasznyniejszy 1. «wzbudzający strach, przerażenie, grozę, przejmujący lękiem; przerażający» Straszny czyn, widok. Straszna wina, zbrodnia. Ktoś straszny w gniewie. Czyn straszny w skutkach. To nic strasznego. Mieć straszne sny.… …

    Słownik języka polskiego