čúdo
1čudo — čȕdo [b] (I)[/b] sr <N mn a/čudèsa, G čȗdā/čudésā> DEFINICIJA 1. bibl. pojava ili čin u kojem se vidi djelo Boga mimo prirodnih zakona 2. nešto što se događa mimo očekivanja, predviđenog toka ili prirodnih zakona 3. razg. neobrazložen… …
2cudo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. cudzie; lm D. cudodów, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 7}} z podziwem, rzadziej ironicznie o czymś albo kimś zachwycająco pięknym, wspaniałym, nadzwyczajnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mówię ci, dziewczyna cudo. To cudo, a… …
3čudo — čȕdo [b] (II)[/b] pril. DEFINICIJA razg. vrlo mnogo [čudo ljudi] ETIMOLOGIJA vidi čudo [b] (I)[/b] …
4Cudo — (röm. Ant.), militärische Kopfbedeckung, aus Thierhäuten, Pelz, Filz u. dgl. verfertigt …
5CUDO — Graece πῖλος, utrumque significat, et galerum seu pileum, et pedule: quemadmodum et Cucullus, quod ex Graeco κόκκυς i. e. galea vel gaierus, ortum videtur, Nomen ei a cudendo, i. e. feriendo et fundendo; udo tamen pro cudone, de pedulibus dictum …
6cudo — s. m. Nome vulgar na África Ocidental do antílope (Strepsiceros kudu) a que também dão o nome de condoma e ungiri …
7cudô — s. m. [Botânica] Planta medicinal da antiga Índia Portuguesa …
8čúdo — a stil. ésa s (ū, ẹ̑) 1. nenavaden, izreden dogodek ali naključje: tedaj se je zgodilo čudo, da so se oblaki razmaknili; želim si to čudo, da bi začel delati; o njem pripovedujejo razna čuda / ekspr. pravo čudo bo, če bo kaj ujel / ekspr., v… …
9cudo — n III, Ms. cudzie; lm D. cudodów częściej w lp «o osobie, rzeczy, zjawisku niepospolicie pięknym, nadzwyczajnym (niekiedy żartobliwie)» Suknia prawdziwe cudo. Ta dziewczyna to cudo. Pokaż to swoje cudo! …
10čudo... — 1 prvi del zloženk nanašajoč se na čudo s: čudodelen, čudotvoren 2 prvi del zloženk, kakor čudokrasen, čudolep ipd., gl. čudo prisl …
