ămābĭlĭter
1aimablement — [ ɛmabləmɑ̃ ] adv. • 1322; de aimable ♦ Avec amabilité. « Il en met aimablement deux autres à notre disposition » (A. Gide). ● aimablement adverbe De façon aimable : Il m a aimablement reçu. aimablement adv. D une manière aimable. ⇒AIMABLEMENT,… …
2ՍԻՐՈՂԱՊԷՍ — ( ) NBH 2 0716 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 13c Տ. ՍԻՐԱԲԱՐ. ἁγαπητῶς amabiliter.) *Բացցուք զդուռն սրահի տան մերոյ եկին եւ պանդխտին սիրողապէս, եւ բացցին մեզ դրունք արքայութեանն երկնից. Եփր. պհ.: *Սիրողապէս շաղկուպն. Մաքս …
3amiablement — Amiablement, Amabiliter, Amice, Mite, Placide, Cum bona gratia …
4penser — Penser, Arbitrari. Je pense que cela est vray, Arbitror hoc esse verum: Cogitare. Je pense à vostre affaire, De tuo negotio cogito: Censere, Opinari. Qu en pensez vous de luy? Quid de illo censes? Versare, aut secum in animo versare, In corde… …
