üzgün
1üzgün — sf. Üzülmüş, üzüntü duymuş, mahzun, melul, mükedder O zamana kadar üzgündü, sesi kısılmış gibiydi. T. Buğra Birleşik Sözler üzgün balığı …
2üzgün — sif. Taqətsiz, yorğun, üzülmüş, əldən düşmüş, zəif, üzük. Heç demirsən, qul Abbasın üzgündür; Qəm başından tutar, dərd ayağından. A. A.. <Zakir> sonra üzgün bir halda cavab verdi. H. Seyidbəyli …
3üzgün balığı — is., hay. b. Kaya balığıgillerden, kemikli, küçük bir balık (Collionymus İyra) …
4əzgin-üzgün — sif. və zərf. Çox əzgin. Əzgin üzgün şalvar. – Müqim bəy durub əzgin üzgün halda çıxdı. S. R …
5mahzun olmak — üzgün durumda olmak, boynu bükülmek …
6meyus olmak — üzgün ve umutsuz bir duruma düşmek Bir ümidin çıkmaması, insanın ikinci defa meyus olması demektir. R. N. Güntekin …
7kırık — 1. is., ğı, jeol. Fay 2. is., ğı, hlk. Kadının veya erkeğin yasalara ve törelere aykırı olarak ilişki kurduğu erkek veya kadın Birleşik Sözler kırık dölü Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller kırığı olmak 3. sf., ğı 1) Kırılmış olan Kırık pencereden …
8mel mel — zf., hlk. Aptal aptal veya üzgün üzgün bakmak anlamlarındaki mel mel bakmak deyiminde geçen bir söz …
9halsız — sif. Zəif düşmüş, əldən düşmüş, üzgün, taqətsiz, yorğun. Halsız qoca. – Mehriban yorğun və zəif gözlərini açdı. Çox halsız idi. S. H.. Müəllimin rəngi qaçqın; Çox halsızdır, yatağında. M. D.. Halsız düşmək – üzgün düşmək, taqətsiz olmaq, bihal… …
10yorğun — sif. Çox işləmək, yerimək, hərəkət etmək və digər fəaliyyət nəticəsində yorulmuş, üzgün düşmüş. Yorğun adam. Yorğun at. – Qışın soyuğunda da adam istəyir, girsin isti kürsüyə və yorğanı çəksin başına, bir az da yorğun olan adamı yuxu tutur. C. M …
