úmysly

См. также в других словарях:

• umysł — m IV, D. u, Ms. umyśle; lm M. y 1. «zespół myślowych, poznawczych funkcji mózgu; zdolność myślenia, pojmowania, rozumowania; rozum, intelekt» Błyskotliwy, bystry, twórczy, krytyczny, chłonny umysł. Ciasny, ograniczony, płytki umysł. Zaćmienie… …   Słownik języka polskiego

• umysł — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. umyśle {{/stl 8}}{{stl 7}} całokształt możliwości, predyspozycji myślowych mózgu, obejmujący zdolność rozumowania, pojmowania, zapamiętywania; rozum, intelekt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozwijać, kształcić… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Северский, Ежи — Ежи Северский польск. Jerzy Siewierski Имя при рождении: Jerzy Kwiryn Siewierski Дата рождения: 3 июня 1932(1932 06 03) Место рождения …   Википедия

• emigracja — wewnętrzna «wycofanie się z życia publicznego, działalności artystycznej na znak protestu przeciw czemuś, zwykle ze względów politycznych»: Zanik merytorycznej krytyki naukowej i suwerennych szkół badawczych odsuwa wybitne umysły reprezentujące… …   Słownik frazeologiczny

• szalony — Szalona głowa, pot. pała, pałka «o osobie nieobliczalnej, impulsywnej; narwaniec»: Znamy was, Polacy, znamy! Każdy legat jednako brzmiące raporty przysyła: Gorące serca, lotne umysły, szalone głowy i nad sobą ni żadnego pana! Z. Kossak, Wina …   Słownik frazeologiczny

• umysł — 1. Potężny umysł a) «niezwykle rozwinięty intelekt»: Znana jest hipoteza Laplace’a: gdyby istniał tak potężny umysł, że potrafiłby ogarnąć wszystkie aktualne wydarzenia w świecie i znał wszystkie prawa rządzące światem, to zgodnie z zasadą… …   Słownik frazeologiczny

• infiltrować — ndk IV, infiltrowaćruje, infiltrowaćował, infiltrowaćowany 1. «o substancjach płynnych lub gazowych: przenikać, przesiąkać przez pory i kanaliki jakiegoś ciała, jakiejś materii; wsiąkać, wnikać» 2. «zwykle o wpływach obcych lub jakichś czynnikach …   Słownik języka polskiego

• kazić — ndk VIa, każę, kazisz, kaź, kaził, każony 1. przestarz. «działać na kogoś albo na coś niszcząco, szkodliwie; psuć, szpecić» Grymas kazi rysy jej twarzy. 2. przestarz. «demoralizować, gorszyć» Kazi umysły złym przykładem …   Słownik języka polskiego

• miłość — ż V, DCWMs. miłośćści 1. blm «głębokie przywiązanie do kogoś lub czegoś, umiłowanie, kochanie kogoś, czegoś; gorące, namiętne uczucie do osoby płci odmiennej; pot. także: stosunek miłosny, pożycie erotyczne» Wielka, gorąca, szczera, dozgonna,… …   Słownik języka polskiego

• przeorać — dk IX, przeoraćorzę, przeoraćorzesz, przeoraćorz, przeoraćał, przeoraćany przeorywać ndk VIIIa, przeoraćruję, przeoraćrujesz, przeoraćruj, przeoraćywał, przeoraćywany a. I, przeoraćam, przeoraćasz, przeoraćają, przeoraćaj 1. «orząc pługiem… …   Słownik języka polskiego

• rozpalić — dk VIa, rozpalićlę, rozpalićlisz, rozpalićpal, rozpalićlił, rozpalićlony rozpalać ndk I, rozpalićam, rozpalićasz, rozpalićają, rozpalićaj, rozpalićał, rozpalićany 1. «rozniecić ogień, spowodować, że coś zacznie się palić» Rozpalić ognisko.… …   Słownik języka polskiego