çatmaq

  • 41künh — is. <ər.> klas. Bir şeyin əsli, mahiyyəti, əsası, məğzi. Adəmin künhünü anlardı, qılardı səcdə. S. Ə. Ş.. Çatdı ya ki, uşaqların; Künhünə elmü sənətin? Yaxşı ki, qorxub az yedin; Toxluq edər təbiətin. A. S.. Künhünə varmaq (çatmaq) – bir… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 42leş — is. <fars.> 1. Ölmüş heyvan bədəni, leş, cəmdək. İt leşi. İnək leşi. – Yolun ətrafında sınıq düşmən maşınları, at leşi və əzilmiş toplardan başqa bir şey gözə dəymir. Ə. Vəl.. Məşədi Heybət bizə nişan verirdi: bu qoyun leşidir, bu təknədir …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 43miras — is. <ər.> 1. Ölən adamdan sonra varislərə qalan mal, mülk və s. Miras bölgüsü. Miras çatmaq. – Ağca xanım evində həmişə ata mirası deyib əzizlədiyi piləkli məxmərə altdan yuxarı qəzəblə baxdı. M. C.. Lakin hələ ili tamam olmamış kişinin… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 44müncər — is. <ər.>: müncər olmaq – bitmək, sona çatmaq, tamamlanmaq, nəticələnmək, bir yerə gəlib çatmaq. <Padşah:> Səidlə söhbətiniz nə yerə müncər oldu? Ə. H.. Qonşular bir az söyüşdükdən sonra iş vuruşmağa müncər oldu. Ç …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 45məqsəd — is. <ər.> Əldə edilməyə, nail olmağa çalışılan, qəsd olunan şey; məram, niyyət, arzu. Məqsədə nail olmaq. – Qaldırdı əşk dün məni ol asitanədən; Kim, məqsədim mənim dəxi ol asitanədir. F.. Beləliklə, Naşad əfəndi öz məqsəd və məramına nail… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 46mətləb — is. <ər.> 1. Arzu, istək, dilək, istənilən şey, məqsəd. Çox gözəl, çox yaxşıdır, lap Bakı məktəbidir; Məktəb bizim kolxozun çoxdankı mətləbidir. R. R.. Mətləbə yetmək (nail olmaq, çatmaq), mətləbi hasil olmaq – istəyinə nail olmaq, arzusuna …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 47öhdə — is. <ər.> Öz üzərinə götürülən və yerinə yetirilməsi vacib olan vəzifə; təəhhüd, borc. Öhdəsində qalmaq – himayəsində, iaşəsində olmaq, boynunda olmaq. <Nuriyyə:> Ata anamın vəfatından sonra səkkiz yaşında bir uşaq öhdəsində qaldım. İ …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 48qaş — is. 1. İnsanın gözləri üstündə qövs şəklində uzanan tüklərdən ibarət xətt. Qara qaş. Çatıq qaşlar (bitişik qaşlar). Qələm qaş (incə və gözəl cizgili qaş). Kaman qaş (qövs şəkilli qaş). Qaşı kaman (qaşları qövs şəklində olan). – Ey könül, qədrini… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 49qovuşmaq — 1. f. 1. Birləşmək, bitişmək. İki yolun qovuşduğu nöqtə. Çayın qolları kəndin yanında qovuşur. Çayların suyu birbirinə qovuşub axırda dənizə tökülür. – Turşsu çayların içi ilə Araza axır, Kürə qovuşur. S. R.. 2. məc. Bir şeylə birləşərək onun… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 50qulaq — is. 1. İnsan və heyvanlarda eşitmə orqanı. Qulağı ağrımaq. Qulaq həkimi. – Nəvəsi onun . . burnundan, qulağından yapışır, boğazının altını qıdıqlayır. M. Rz.. 2. Qulaqları örtmək üçün papağın yanlarından sallanan hissəsi. Papağın qulaqlarını… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti