çatmaq
11murad — is. <ər.> Arzu, məqsəd, niyyət, dilək, istək, kam. Sən muradım əksinə, ey çərx, rəftar eylədin. S. Ə. Ş.. Aşıq Ələsgərəm, söylənir adım; Budur ürəyimdə mətləb, muradım. A. Ə.. Ürək dəmir deyil, daş da deyil ki? Min bir muradı var, min bir… …
12mənzil — is. <ər.> 1. Yaşayış evinin adətən bir neçə otaqdan, mətbəxdən və s. dən ibarət olan hissəsi. Təzə mənzilə köçmək. Üçotaqlı mənzil. – <Tahir> ikiotaqlı mənzilində cəmisi bir həftə qalmışdı. M. Hüs.. // Ümumiyyətlə, ev, birinin… …
13məqam — is. <ər.> 1. Yer, məkan. Pişxidmətbaşı və Xacə Mübarək çıxdılar, hər birisi öz məqamına getdi. M. F. A.. Mənimçin kəbeyi kuyündə, ey gül, bir məqam olmaz. S. Ə. Ş.. Məqam etmək (tutmaq) klas. – yer tutmaq, məskən salmaq. Kim əski məqamımı… …
14nəhayət — <ər.> 1. is. Son, axır, qurtaracaq. Hər şeydə başlanğıc və nəhayət vardır. Bu işin nəhayəti nə olacaq? – Həyat nəşəsilə titrəyir içim; Parlaq gələcəyim, nəhayətim var. M. Müş.. Nəhayət vermək (qoymaq) – saxlamaq, dayandırmaq, son vermək.… …
15varmaq — f. 1. Getmək, yetişmək, çatmaq, gəlmək, gəlib çatmaq. İstərəm kim, varayım kuyinə yüz qovğa ilən. K.. Leyli onun olsun, eylədim əhd; Var, indi sən et əlacına cəhd. F.. Səba, əhvalımı bir bir; Varıb ol yarə ərz eylə. M. V. V.. Səba, var,… …
16yetmək — f. 1. Bax yetişmək 3 cü mənada. Pul sənə yetdimi? Məktub sahibinə hələ də yetməmişdir. Sənə yetmək olmur. – Yetənə yetir, yetməyənə daş atır. (Ata. sözü). Yar gələr, yara yetməz; Sonalar sara yetməz; Pis gündən qurtarmağa; Ağlamaq çarə etməz.… …
17əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… …
18ərsə — is. <ər.> 1. Meydan, açıq yer, boş yer; düzən. Bir ərsədə hər əsər ki gördüm; Sənsən deyib ol əsər, yügürdüm. F.. Mahi rəmazandır, yenə meydan da bizimdir; Meydan da bizim, ərsədə cövlan da bizimdir. M. Ə. S.. ◊ Ərsəyə gəlmək – meydana… …
19ağıl — 1. is. <ər.> 1. İnsanda düşünmə və dərketmə qabiliyyəti; zəka. // Şüur, idrak. Bu növcavan gülüzlü, xoşsifətli olub, ağıl və kamalı üzündən məlum edirdi. N. N.. Ağıl deyir, qalmayacaq yer üzündə qandan əsər; Hər könülə ilham kimi gələcəkdir …
20axır — is. 1. Son, nəhayət; bir şeyin son nöqtəsi, qurtaracağı. Yolun axırı. İşin axırı. Qışın axırı. İclasın axırı. Mahnının axırı. İlin axırına az qalır. Şəhərin axırında yaşayıram. – <Mirzə Fətəli:> Hər bir qaranlığın axırı işıqdır. Ə. H.. //… …
