(zwrot)

  • 121acan — m IV, DB. a, C. u a. owi, Ms. acannie a. u; lm M. owie, DB. ów daw. «skrót od waszmość pan, zwykle jako zwrot kierowany do rozmówcy, odpowiadający dzisiejszemu: pan, czasem z odcieniem lekceważenia; asan» Co acan robisz? Acan głupstwa gadasz.… …

    Słownik języka polskiego

  • 122aforystyczny — «będący aforyzmem, ujęty w formę aforyzmu; charakterystyczny dla aforyzmu» Aforystyczne powiedzenie, zdanie. Aforystyczny zwrot. Styl aforystyczny …

    Słownik języka polskiego

  • 123alokucja — ż I, DCMs. alokucjacji; lm D. alokucjacji (alokucjacyj) książk. «uroczysta przemowa; zwrot rozpoczynający przemowę» Forma alokucji. Wygłosić alokucję. ‹łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 124anglicyzm — m IV, D. u, Ms. anglicyzmzmie; lm M. y «wyraz, zwrot, konstrukcja składniowa przejęte z języka angielskiego lub wzorowane na nim» ‹ze śrdwłc.› …

    Słownik języka polskiego

  • 125apodyktyczny — apodyktycznyni, apodyktycznyniejszy «nie znoszący sprzeciwu, narzucający komuś swoje zdanie; świadczący o czyjejś bezwzględności, stanowczości; kategoryczny» Apodyktyczny mężczyzna. Apodyktyczny charakter, głos, ton. ∆ log. Sąd apodyktyczny,… …

    Słownik języka polskiego

  • 126arabizm — m IV, D. u, Ms. arabizmzmie; lm M. y «wyraz, zwrot, konstrukcja składniowa przejęte z języka arabskiego albo wzorowane na nim» …

    Słownik języka polskiego

  • 127asindziej — m I, DB. a; lm M. e, DB. ów daw. «skrót od asan dobrodziej, zwykle jako zwrot kierowany do rozmówcy» Bywajże mi asindziej zdrów! …

    Słownik języka polskiego

  • 128bać się — ndk, boję się, boisz się, bój się, bał się 1. «doznawać uczucia strachu, odczuwać lęk» Bać się ciemności, piorunów, kary. Bać się kogoś, czegoś jak ognia. Bać się kogoś, czegoś jak diabeł święconej wody. ◊ Bać się własnego cienia «być lękliwym,… …

    Słownik języka polskiego