(zużyć na paszę)

  • 1wypaść — I dk Vc, wypaśćpadnę, wypaśćpadniesz, wypaśćpadnij, wypaśćpadł, wypaśćpadłszy wypadać ndk I, wypaśćam, wypaśćasz, wypaśćają, wypaśćaj, wypaśćał 1. «straciwszy punkt oparcia, spadłszy znaleźć się na zewnątrz czegoś, poza czymś; oddzielić się nagle …

    Słownik języka polskiego

  • 2skarmić — dk VIa, skarmićmię, skarmićmisz, skarm, skarmićmił, skarmićmiony skarmiać ndk I, skarmićam, skarmićasz, skarmićają, skarmićał, skarmićany 1. «zużyć coś jako paszę, karmiąc zwierzęta» Skarmić koniczynę końmi. 2. «nakarmić, upaść czymś zwierzęta»… …

    Słownik języka polskiego