(zjeść szybko i dużo)
1Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… …
2koń — 1. Czarny koń «osoba lub rzecz, która niespodziewanie wygrywa w jakiejś konkurencji, okazuje się lepsza od faworytów»: Żaden z czarnych koni prezydenckiego wyścigu w USA nie wytrzymał nawet połowy prawyborów. GW 01/03/2000. 2. Gnać, jechać,… …
3koń — m I, DB. konia; lm M. konie, D. koni 1. «Equus caballus, ssak nieparzystokopytny z rodziny koniowatych, roślinożerny; hodowany jako zwierzę domowe, pociągowe lub wierzchowe; żyje także w stanie dzikim» Gniady, bułany, rączy koń. Koń cugowy,… …
4kopyto — n III, Ms. kopytoycie; lm D. kopytoyt 1. «puszka rogowa otaczająca ostatnie człony palców u ssaków kopytnych» Końskie kopyta. Tętent kopyt. ∆ łow. Gonić kopytem «o psie myśliwskim: gonić zwierza po śladach» ◊ Móc zjeść konia z kopytami «móc zjeść …
5spałaszować — dk IV, spałaszowaćszuję, spałaszowaćszujesz, spałaszowaćszuj, spałaszowaćował, spałaszowaćowany pot. «zjeść coś, zjeść dużo czegoś szybko, z apetytem» Spałaszować obiad. Spałaszować kawał tortu …
6nałykać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, nałykać sięam się, nałykać sięa się, nałykać sięają się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wiele czegoś połknąć; zjeść coś szybko, łykając w pośpiechu, nie gryząc należycie : {{/stl …
