(zgodnie z)

  • 81idiografizm — m IV, D. u, Ms. idiografizmzmie, blm «teoria w metodologii humanistycznej (zwłaszcza w zakresie historii), popularna na przełomie XIX i XX w., opierająca się na tezie, że celem badań naukowych jest ustalanie, opis i interpretacja konkretnych,… …

    Słownik języka polskiego

  • 82idyllicznie — «jak w idylli, w stylu idylli; bezkonfliktowo, beztrosko, pogodnie, nastrojowo, sielsko» Idyllicznie piękny, pogodny. Nastroić, usposobić kogoś idyllicznie. Przedstawiać się, przedstawić coś idyllicznie. Żyli zgodnie, niemal idyllicznie …

    Słownik języka polskiego

  • 83inicjatywa — ż IV, CMs. inicjatywawie, blm 1. «bodziec, impuls do działania; projekt, pomysł do realizacji, propozycja» Śmiała, twórcza inicjatywa. Inicjatywa społeczna. Inicjatywa budowy osiedla. Popierać czyjąś inicjatywę. Wystąpić z pożyteczną inicjatywą.… …

    Słownik języka polskiego

  • 84instrukcja — ż I, DCMs. instrukcjacji; lm D. instrukcjacji (instrukcjacyj) «zbiór przepisów (zwykle na piśmie) ustalających sposób postępowania w jakiejś dziedzinie; dokładne pouczenie, wskazówka, rozporządzenie, polecenie» Dokładna, szczegółowa instrukcja.… …

    Słownik języka polskiego

  • 85iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …

    Słownik języka polskiego

  • 86jajko — n II, N. jajkokiem; lm D. jajkojek 1. → jajo w zn. 1 Jajka kurze. Jajka much, pszczół. Jajko na miękko, na twardo, jajko faszerowane, sadzone. ∆ Jajko wielkanocne, święcone «jajko kurze ugotowane na twardo jako tradycyjna potrawa wielkanocna» ∆… …

    Słownik języka polskiego

  • 87jeden — + jedna, jedno jedni, odm. jak przym. 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 1» Jeden kandydat. Jeden grosz. Jedna sztuka. Rękawiczki z jednym palcem. ∆ Jedna druga, jedna trzecia, jedna dziesiąta «połowa, trzecia, dziesiąta część czegoś» ◊… …

    Słownik języka polskiego

  • 88kaligrafować — ndk IV, kaligrafowaćfuję, kaligrafowaćfujesz, kaligrafowaćfuj, kaligrafowaćował, kaligrafowaćowany «pisać zgodnie z prawidłami kaligrafii, pisać starannie, czytelnie, ładnie» Kaligrafował ozdobnymi literami. Napisy kaligrafowane na tekturowych… …

    Słownik języka polskiego

  • 89kazać — ndk a. dk IX, każę, każesz, każ, kazał 1. «wydawać rozkaz, polecenie; żądać, polecać, nakazać» Kazać komuś coś zrobić, coś wykonać. ◊ Kazać się komuś kłaniać «przesyłać ukłony; forma pozdrowienia kogo za pośrednictwem innej osoby» □ Kazał pan,… …

    Słownik języka polskiego

  • 90kompetencja — ż I, DCMs. kompetencjacji; lm D. kompetencjacji (kompetencjacyj) często w lm «zakres uprawnień, pełnomocnictw, zakres działania jakiejś instytucji lub spraw podlegających określonemu organowi itp.; zakres czyjejś wiedzy, umiejętności lub… …

    Słownik języka polskiego