(zgodnie z)

  • 121planowanie — I n I rzecz. od I planować Planowanie gospodarki narodowej. ∆ Planowanie długofalowe, krótkofalowe «planowanie na długi lub krótki okres, czas» ∆ urb. Planowanie przestrzenne «planowanie rozmieszczenia na określonym terenie zakładów produkcyjnych …

    Słownik języka polskiego

  • 122płaca — ż II, DCMs. płacacy; lm D. płac «wynagrodzenie za pracę wypłacane w pieniądzach (wyjątkowo w naturze)» Płaca dzienna, miesięczna, roczna. Obniżka, podwyżka płac. Lista płac. Pobierać płacę. ∆ Płaca minimalna «płaca o ustalonej ustawowo wysokości …

    Słownik języka polskiego

  • 123podać — dk I, podaćdam, podaćdasz, podaćdadzą, podaćdaj, podaćdał, podaćdany podawać ndk IX, podaćdaję, podaćdajesz, podaćwaj, podaćwał, podaćwany 1. «dać coś komuś do rąk, do ust, przybliżyć coś umożliwiając wzięcie; wręczyć» Podać komuś szklankę wody,… …

    Słownik języka polskiego

  • 124podfarbować — dk IV, podfarbowaćbuję, podfarbowaćbujesz, podfarbowaćbuj, podfarbowaćował, podfarbowaćowany «ufarbować coś lekko, trochę» Podfarbować włosy. Podfarbować bluzkę. przen. rzad. «uatrakcyjnić opowiadanie lub opis, dodając barwne szczegóły,… …

    Słownik języka polskiego

  • 125podług — przestarz. «wzorując się, opierając się na kimś, na czymś; zgodnie z kimś, z czymś; stosownie do czegoś; zależnie od czegoś, w odniesieniu do czegoś; według» Kroić płaszcz podług modelu. Sądzić ludzi podług siebie. Zrobić coś podług instrukcji,… …

    Słownik języka polskiego

  • 126pogrzebać — dk IX, pogrzebaćbię, pogrzebaćbiesz, pogrzebaćgrzeb, pogrzebaćał, pogrzebaćany 1. «spędzić pewien czas na grzebaniu w czymś; poszukać» Pogrzebać w kieszeni, w szufladzie. 2. «złożyć w grobie, pochować» Pogrzebać kogoś w sosnowej trumnie.… …

    Słownik języka polskiego

  • 127polecenie — n I 1. rzecz. od polecić Polecenie tej sprawy innej osobie okazało się konieczne. 2. lm D. polecenieeń «zlecenie, rozporządzenie, rozkaz» Dostać, otrzymać polecenie. Spełniać, wykonywać czyjeś polecenia. Załatwić coś zgodnie z poleceniem. 3. blm… …

    Słownik języka polskiego

  • 128poniedziałek — m III, D. poniedziałekłku, N. poniedziałekłkiem; lm M. poniedziałekłki «pierwszy dzień tygodnia» Noc z niedzieli na poniedziałek. Rozpoczynać pracę od poniedziałku, w poniedziałek. ◊ Lany poniedziałek «poniedziałek wielkanocny, w którym zgodnie… …

    Słownik języka polskiego