(zepsuć)

  • 51zepsucie — n I 1. rzecz. od zepsuć. 2. «upadek moralności, rozwiązłość obyczajów» Skutki zepsucia. Ulegać, opierać się zepsuciu …

    Słownik języka polskiego

  • 52zgnić — dk Xa, zgniję, zgnijesz, zgnij, zgnił, zgniły 1. «ulec procesowi rozkładu chemicznego pod wpływem działania bakterii; zbutwieć, zepsuć się» Zgniłe owoce, jarzyny. Zgniłe liście. Siano zgniło od ciągłych deszczów. 2. pot. «umrzeć, przesiedziawszy… …

    Słownik języka polskiego

  • 53zgorzknieć — dk III, zgorzkniećeję, zgorzkniećejesz, zgorzkniećej, zgorzkniećniał, zgorzkniećnieli, zgorzkniećniały, zgorzkniećniali 1. «zepsuć się nabierając gorzkiego smaku» Zsiadłe mleko, masło zgorzkniało. Ser zgorzkniał. 2. «stać się niezadowolonym z… …

    Słownik języka polskiego

  • 54zleżeć się — dk VIIb, zleżeć sięży się, zleżeć siężał się rzad. «zniszczeć, zepsuć się od długiego leżenia; zbić się, skawalić się wskutek długiego leżenia (zwykle bez dostępu powietrza)» Przewietrzać, trzepać ubranie, żeby się nie zleżało. Siano w stogu się… …

    Słownik języka polskiego

  • 55zwarzyć — dk VIb, zwarzyćrzę, zwarzyćrzysz, zwarz, zwarzyćrzył, zwarzyćrzony 1. «spowodować wytrącenie się białka w nieco skwaśniałym mleku lub śmietance, wskutek nagłego ogrzania» 2. książk. «o mrozie, słońcu, upale itp.: spowodować zwiędnięcie,… …

    Słownik języka polskiego

  • 56rozpieprzać — Zniszczyć lub zepsuć coś Eng. To destroy or wreck something …

    Słownik Polskiego slangu

  • 57rozpierdzielać — Zniszczyć lub zepsuć coś Eng. To destroy or wreck something …

    Słownik Polskiego slangu

  • 58rozpierniczać — Zniszczyć lub zepsuć coś Eng. To destroy or wreck something …

    Słownik Polskiego slangu

  • 59rozwalać — Zniszczyć lub zepsuć coś Eng. To destroy or wreck something …

    Słownik Polskiego slangu

  • 60spierdolić — Zniszczyć lub zepsuć coś Eng. To destroy or wreck something; to fail …

    Słownik Polskiego slangu