(zepsuć)

  • 11mimowolnie — «bez uprzedniego zamiaru i chęci; bezwiednie, nieumyślnie, mimo woli lub wbrew woli» Spojrzeć, obejrzeć się mimowolnie. Zepsuć coś mimowolnie …

    Słownik języka polskiego

  • 12nadpsuć — dk Xa, nadpsućpsuję, nadpsućpsujesz, nadpsućpsuj, nadpsućpsuł, nadpsućpsuty «zepsuć, zniszczyć, uszkodzić coś trochę, niezupełnie» Ulewa nadpsuła drogę. Wybierać nadpsute owoce. nadpsuć się «ulec częściowemu zepsuciu» Nadpsuły się produkty… …

    Słownik języka polskiego

  • 13naknocić — dk VIa, naknocićcę, naknocićcisz, naknocićknoć pot. «zrobić coś źle, nieudolnie, zepsuć, narobić szkody przez niedołęstwo, nieumiejętność» Naknocić w zadaniu …

    Słownik języka polskiego

  • 14napsuć — dk Xa, napsućpsuję, napsućpsujesz, napsućpsuj, napsućpsuł, napsućpsuty «zepsuć wiele czegoś, popsuć, uszkodzić, zniszczyć» Napsuł dużo zabawek. ◊ pot. Napsuć komuś krwi, zdrowia «być często przyczyną czyjegoś gniewu, zdenerwowania; wiele razy… …

    Słownik języka polskiego

  • 15naruszyć — dk VIb, naruszyćszę, naruszyćszysz, naruszyćrusz, naruszyćszył, naruszyćszony naruszać ndk I, naruszyćam, naruszyćasz, naruszyćają, naruszyćaj, naruszyćał, naruszyćany 1. «ująć coś z jakiejś całości; napocząć» Naruszyć kapitał, oszczędności.… …

    Słownik języka polskiego

  • 16naumyślnie — «z rozmysłem, niemimowolnie, specjalnie; rozmyślnie, umyślnie» Naumyślnie coś zepsuć. Naumyślnie zrobić komuś przykrość …

    Słownik języka polskiego

  • 17nawalić — dk VIa, nawalićlę, nawalićlisz, nawalićwal, nawalićlił, nawalićlony nawalać ndk I, nawalićam, nawalićasz, nawalićają, nawalićaj, nawalićał 1. zwykle dk «waląc jedno po drugim zgromadzić wiele czegoś w jednym miejscu» Nawalić papierów w magazynie …

    Słownik języka polskiego

  • 18opinia — ż I, DCMs. opinianii; lm D. opinianii (opinianij) 1. «mniemanie, sąd, przekonanie, pogląd» Przychylna, utarta opinia. Sprzeczne opinie. Głosić, wypowiadać (śmiałe, dziwne itp.) opinie. Podzielać czyjąś opinię. Polegać na czyjejś opinii. Lansować …

    Słownik języka polskiego

  • 19pochrzanić — dk VIa, pochrzanićnię, pochrzanićnisz, pochrzanićchrzań, pochrzanićnił, pochrzanićniony posp. «zrobić coś źle, nieudolnie; zepsuć, spartaczyć» …

    Słownik języka polskiego

  • 20pokwasić — dk VIa, pokwasićkwaszę, pokwasićsisz, pokwasićkwaś, pokwasićsił, pokwasićkwaszony «kwasząc zakonserwować wiele produktów, jeden po drugim, porobić kwaśnym» Pokwasić wszystkie ogórki. przen. «wywołać zły nastrój, oznaki złego nastroju u wielu… …

    Słownik języka polskiego