(zdobyć się)

  • 91położenie — n I 1. rzecz. od położyć Położenie ręki na ramieniu. Położenie fundamentów, podłóg. Położenie chorego do łóżka. 2. «miejsce, gdzie się coś znajduje, gdzie jest położone; pozycja zajmowana przez dany przedmiot w stosunku do otoczenia» Malownicze,… …

    Słownik języka polskiego

  • 92szturm — m IV, D. u, Ms. szturmmie; lm M. y «skoncentrowane bezpośrednie uderzenie wojska w celu zdobycia silnie bronionego rejonu, obiektu, punktu oporu itp.; atak, natarcie; dawniej także: przejście w ataku do walki wręcz» Gwałtowny, nagły szturm.… …

    Słownik języka polskiego

  • 93uganiać — ndk I, uganiaćam, uganiaćasz, uganiaćają, uganiaćaj, uganiaćał rzad. to samo co uganiać się w zn. 1, 2. uganiać się 1. «biegać; urządzać gonitwy, biegi; ganiać» Uganiał się konno po polach. Dzieci uganiały się po podwórku. 2. «biegać starając się …

    Słownik języka polskiego

  • 94wydobyć — dk, wydobyćbędę, wydobyćbędziesz, wydobyćbędą, wydobyćbądź, wydobyćbył, wydobyćbyty wydobywać ndk I, wydobyćam, wydobyćasz, wydobyćają, wydobyćaj, wydobyćał, wydobyćany 1. «wydostać z wnętrza na powierzchnię; wyciągnąć, wyjąć» Wydobyć walizkę z… …

    Słownik języka polskiego

  • 95wytrzasnąć — dk Va, wytrzasnąćnę, wytrzasnąćtrzaśniesz, wytrzasnąćtrzaśnij, wytrzasnąćnął, wytrzasnąćnęła, wytrzasnąćnęli, wytrzasnąćtrzaśnięty, wytrzasnąćnąwszy pot. «zdobyć, wyszukać, wystarać się» Wytrzasnął skądś pieniądze. ◊ Wytrzasnąć coś spod ziemi… …

    Słownik języka polskiego

  • 96zaczepić — dk VIa, zaczepićpię, zaczepićpisz, zaczepićczep, zaczepićpił, zaczepićpiony zaczepiać ndk I, zaczepićam, zaczepićasz, zaczepićają, zaczepićaj, zaczepićał, zaczepićany 1. «umocować coś na czymś, przymocować do czegoś zahaczając, przypinając zwykle …

    Słownik języka polskiego

  • 97żeby — 1. «spójnik (używany także z zakończeniami osobowymi: żebym, żebyś, żebyśmy, żebyście) łączący ze zdaniem nadrzędnym zdanie podrzędne» a) «wyrażające cel tego, o czym mowa w zdaniu nadrzędnym; aby» Spotkali się, żeby szczerze porozmawiać. Trzeba… …

    Słownik języka polskiego

  • 98serce — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} u człowieka i wielu zwierząt: główny organ układu krążenia, zbudowany z tkanki mięśniowej; wtłacza krew do naczyń krwionośnych, warunkuje ciągłe jej …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 99nabić — dk Xa, nabićbiję, nabićbijesz, nabićbij, nabićbił, nabićbity nabijać ndk I, nabićam, nabićasz, nabićają, nabićaj, nabićał, nabićany 1. «zadać komu wiele razów, uderzyć kogo wiele razy; stłuc, zbić» Tak cię nabiję, że popamiętasz. Nabili go tak,… …

    Słownik języka polskiego

  • 100nabrać — dk IX, nabraćbiorę, nabraćbierzesz, nabraćbierz, nabraćbrał, nabraćbrany nabierać ndk I, nabraćam, nabraćasz, nabraćają, nabraćaj, nabraćał, nabraćany 1. «ująć, chwycić coś na co lub w co; zagarnąć, zaczerpnąć» Nabrać wody do wiadra. Nabrać zupy… …

    Słownik języka polskiego