(zdać się na kogoś)

  • 1zdać — dk I, zdam, zdasz, zdadzą, zdaj, zdał, zdany zdawać ndk IX, zdaję, zdajesz, zdają, zdawaj, zdawał, zdawany 1. «przekazać, oddać coś komuś w formie urzędowej; powierzyć komuś coś, załatwienie czegoś» Zdać gospodarstwo. Zdawać pieniądze do kasy.… …

    Słownik języka polskiego

  • 2spuścić — dk VIa, spuszczę, spuścićcisz, spuść, spuścićcił, spuszczony spuszczać ndk I, spuścićam, spuścićasz, spuścićają, spuścićaj, spuścićał, spuścićany 1. «puścić coś z góry w dół, pochylić ku dołowi, obniżyć, zrzucić, zsunąć» Spuścić głowę. Spuścić… …

    Słownik języka polskiego

  • 3zaufać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, zaufaćam, zaufaća, zaufaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} obdarzyć zaufaniem, odnieść się do czegoś lub kogoś z ufnością, zawierzyć komuś, czemuś; zdać się na kogoś, coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaufać komuś bezgranicznie.… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film …

    Słownik języka polskiego

  • 5łaska — 1. Artysta, poeta itp. z bożej łaski a) «o osobie niemającej fachowego przygotowania w danej dziedzinie, nieporadnie się czymś zajmującej»: No cóż, możemy zadowolić się nie wydaną częścią zaliczki, a naszemu biznesmenowi z bożej łaski dać solidną …

    Słownik frazeologiczny

  • 6łaska — I ż III, CMs. łaskasce; lm D. łask 1. «względy, łaskawość, przychylność, wspaniałomyślność czyjaś; wyróżnianie, faworyzowanie kogoś» Wkraść, wkupić się, wśliznąć się w czyjeś łaski. Ubiegać się o czyjeś łaski. Zyskać sobie łaski. Mieć u kogoś… …

    Słownik języka polskiego

  • 7zostawić — dk VIa, zostawićwię, zostawićwisz, zostawićstaw, zostawićwił, zostawićwiony zostawiać ndk I, zostawićam, zostawićasz, zostawićają, zostawićaj, zostawićał, zostawićany 1. «przynieść coś i położyć, nie wziąć, nie zabrać czegoś ze sobą, nie ruszyć… …

    Słownik języka polskiego

  • 8spojrzeć — dk VIIb, spojrzećjrzę, spojrzećjrzysz, spójrz a. spojrzyj, spojrzećjrzał, spojrzećeli spoglądać ndk I, spojrzećam, spojrzećasz, spojrzećają, spojrzećaj, spojrzećał 1. «skierować, zwrócić wzrok, oczy; rzucić okiem, popatrzeć; o oczach, wzroku:… …

    Słownik języka polskiego

  • 9pozostawić — dk VIa, pozostawićwię, pozostawićwisz, pozostawićstaw, pozostawićwił, pozostawićwiony pozostawiać ndk I, pozostawićam, pozostawićasz, pozostawićają, pozostawićaj, pozostawićał, pozostawićany 1. «nie zabrać czegoś lub kogoś ze sobą, nie ruszyć z… …

    Słownik języka polskiego

  • 10niełaska — ż III, CMs. niełaskasce, blm książk. «brak, utrata, pozbawienie kogoś łaski, względów; niechęć, nieżyczliwość, nieprzychylność» Chwilowa niełaska. Niełaska władcy. Być w niełasce. Zasłużyć na czyjąś niełaskę. Popaść w niełaskę u kogoś. ◊ Zdać się …

    Słownik języka polskiego