(zdążyć)

  • 31uciec — dk Vc, ucieknę, uciekniesz, ucieknij, uciekł, uciekłszy uciekać ndk I, uciecam, uciecasz, uciecają, uciecaj, uciecał 1. «oddalić się biegiem z jakiegoś miejsca (głównie w obawie przed pogonią), szybko odjechać, ujść» Uciec przed pogonią. Uciekać… …

    Słownik języka polskiego

  • 32utrapienie — n I; lm D. utrapienieeń «kłopot, zmartwienie, zgryzota, udręka, troska» Miała wieczne utrapienie z dziećmi. Ku swojemu utrapieniu nigdy nie mogła zdążyć do pracy …

    Słownik języka polskiego

  • 33zdążać — ndk I, zdążaćam, zdążaćasz, zdążaćają, zdążaćaj, zdążaćał 1. forma ndk czas. zdążyć (p.) 2. książk. «posuwać się, iść, jechać w jakimś kierunku; podążać, pośpieszać» Zdążać forsownym marszem. Szybko zdążał do domu. Zdążaliśmy w stronę rzeki …

    Słownik języka polskiego

  • 34złapać — dk IX, złapaćpię, złapaćpiesz, złap, złapaćał, złapaćany «pozbawić kogoś wolności, swobody, możliwości poruszania się, zatrzymać, przytrzymać kogoś, coś, schwytać, wziąć coś ręką lub przyrządem» Złapać piłkę. Złapać złodzieja. Złapać rybę na… …

    Słownik języka polskiego

  • 35znaleźć — dk XI, znajdę, znajdziesz, znajdź, znaleźćlazł, znaleźćleźli, znaleźćleziony, znaleźćlazłszy znajdować ndk IV, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj, znaleźćował, znaleźćowany, rzad. znajdywać ndk VIIIa, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj,… …

    Słownik języka polskiego

  • 36żeby — 1. «spójnik (używany także z zakończeniami osobowymi: żebym, żebyś, żebyśmy, żebyście) łączący ze zdaniem nadrzędnym zdanie podrzędne» a) «wyrażające cel tego, o czym mowa w zdaniu nadrzędnym; aby» Spotkali się, żeby szczerze porozmawiać. Trzeba… …

    Słownik języka polskiego

  • 37bieg — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szybkie posuwanie się do przodu na nogach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyspieszył bieg, żeby zdążyć do autobusu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 38biegać [i syn.] jak kot z pęcherzem — {{/stl 13}}{{stl 7}} gorączkowo, nerwowo udawać się z jednego miejsca w drugie, starając się coś załatwić, zdążyć z czymś na czas : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś biega, lata od rana jak kot z pęcherzem, bo przyjadą goście. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 39chodzić [stawać – stanąć] na uszach — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo starać się coś osiągnąć, próbować zrobić coś bardzo trudnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chodzili na uszach, żeby zdążyć na czas z oddaniem pracy. Stanę na uszach, a załatwię ci tę pracę. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 40cudem — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób niezwykły, wyjątkowy, trudny do wytłumaczenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cudem przeżyć wypadek, zdążyć na pociąg. Cudem zdać maturę. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień