(zatkać)

  • 31szpara — ż IV, CMs. szparaarze; lm D. szpar «podłużna rysa, szczelina, rozpadlina, podłużny wąski otwór» Szpara w drzwiach, w oknie. Szpara w skale. Coś przenika przez szparę. Ktoś lub coś wciska się przez szparę. Uszczelnić, zatkać szparę …

    Słownik języka polskiego

  • 32utkać — dk I, utkam, utkasz, utkają, utkaj, utkał, utkany utykać ndk I, utkaćam, utkaćasz, utkaćają, utkaćaj, utkaćał, utkaćany 1. «wypełnić dziury, szpary, miejsca puste czymś w celu zabezpieczenia przed przedostaniem się przez nie wody, zimna itp.;… …

    Słownik języka polskiego

  • 33zagwoździć — dk VIa, zagwoździćgwożdżę, zagwoździćdzisz, zagwoździćdził, zagwoździćgwożdżony zagważdżać, rzad. zagwożdżać ndk I, zagwoździćam, zagwoździćasz, zagwoździćają, zagwoździćaj, zagwoździćał, zagwoździćany «zatknąć, zabić, zaklinować czymś otwór;… …

    Słownik języka polskiego

  • 34zakneblować — dk IV, zakneblowaćluję, zakneblowaćlujesz, zakneblowaćluj, zakneblowaćował, zakneblowaćowany «włożyć komuś knebel do ust, zatkać komuś usta kneblem» Zakneblować komuś usta. Zakneblować jeńca …

    Słownik języka polskiego

  • 35zakorkować — dk IV, zakorkowaćkuję, zakorkowaćkujesz, zakorkowaćkuj, zakorkowaćował, zakorkowaćowany «zamknąć, zatkać korkiem» Zakorkować butelkę, termos. przen. «zatamować ruch, spowodować zator» Samochody zakorkowały główną ulicę …

    Słownik języka polskiego

  • 36zalutować — dk IV, zalutowaćtuję, zalutowaćtujesz, zalutowaćtuj, zalutowaćował, zalutowaćowany «lutując uszczelnić coś, zatkać otwór, szparę w czymś metalowym» Zalutować dziurawy garnek …

    Słownik języka polskiego

  • 37zapchać — dk I, zapchaćpcham, zapchaćpchasz, zapchaćpchają, zapchaćpchaj, zapchaćpchał, zapchaćpchany zapychać ndk I, zapchaćam, zapchaćasz, zapchaćają, zapchaćaj, zapchaćał, zapchaćany 1. «włożywszy, wepchnąwszy coś zamknąć jakiś otwór, zapełnić szczeliny …

    Słownik języka polskiego

  • 38zastawić — dk VIa, zastawićwię, zastawićwisz, zastawićstaw, zastawićwił, zastawićwiony zastawiać ndk I, zastawićam, zastawićasz, zastawićają, zastawićaj, zastawićał, zastawićany 1. «stawiając gdzieś wiele czegoś, zapełnić czymś» Zastawić półkę naczyniami.… …

    Słownik języka polskiego

  • 39zaszpuntować — dk IV, zaszpuntowaćtuję, zaszpuntowaćtujesz, zaszpuntowaćtuj, zaszpuntowaćował, zaszpuntowaćowany «wetknąć korek, czop, zatyczkę w otwarty wylot czegoś; zatkać szpuntem» Zaszpuntować beczkę …

    Słownik języka polskiego

  • 40zatopić — dk VIa, zatopićpię, zatopićpisz, zatopićtop, zatopićpił, zatopićpiony zatapiać ndk I, zatopićam, zatopićasz, zatopićają, zatopićaj, zatopićał, zatopićany 1. «zanurzyć całkowicie, pogrążyć coś lub kogoś w wodzie (rzadziej w innej cieczy, w błocie …

    Słownik języka polskiego