(zatkać)

  • 21czopek — m III, D. czopekpka, N. czopekpkiem; lm M. czopekpki 1. «mały czop; zatyczka» Zatkać antałek czopkiem. 2. «mały przedmiot kształtu stożkowatego» Wrzód z czopkami ropy. 3. farm. «stożek, zwykle z masła kakaowego, zawierający domieszkę leku,… …

    Słownik języka polskiego

  • 22działo — n III, Ms. dziale; lm D. dział «rodzaj broni palnej miotającej pociski o kalibrze ponad 20 mm na znaczne odległości, za pomocą ciśnienia gazów powstałych ze spalania prochu» Działo dalekonośne, lekkie, ciężkie, okrętowe, przeciwlotnicze,… …

    Słownik języka polskiego

  • 23gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… …

    Słownik języka polskiego

  • 24korek — m III, D. korekrka, N. korekrkiem; lm M. korekrki 1. bot. «tkanka wtórna okrywająca starsze łodygi (pnie), korzenie i bulwy, wytwarzana przez miazgę korkotwórczą (fellogen)» 2. «masa korkowa, surowiec uzyskiwany z kory niektórych roślin… …

    Słownik języka polskiego

  • 25obetkać — dk I, obetkaćam, obetkaćasz, obetkaćają, obetkaćaj, obetkaćał, obetkaćany obtykać ndk I, obetkaćam, obetkaćasz, obetkaćają, obetkaćaj, obetkaćał, obetkaćany 1. «zatkać szpary, szczeliny; uszczelnić, opatrzyć» Obetkać drzwi, okna. Obetkać rośliny… …

    Słownik języka polskiego

  • 26opatrzyć — dk VIb, opatrzyćrzę, opatrzyćrzysz, opatrz, opatrzyćrzył, opatrzyćrzony opatrywać ndk VIIIa, opatrzyćruję, opatrzyćrujesz, opatrzyćruj, opatrzyćywał, opatrzyćywany 1. «wykonać zabiegi potrzebne do tego, żeby zapewnić czemuś dobre funkcjonowanie;… …

    Słownik języka polskiego

  • 27pięść — ż V, DCMs. pięśćści; lm MD. pięśćści «dłoń ze zgiętymi, skurczonymi palcami; kułak» Silna, potężna pięść. Walka, bójka na pięści. Ktoś jest mocny w pięści. Zacisnąć pięść. Bębnić pięściami w drzwi. Uderzyć, trzasnąć pięścią w stół. Bić, okładać …

    Słownik języka polskiego

  • 28pozabijać — dk I, pozabijaćam, pozabijaćasz, pozabijaćają, pozabijaćaj, pozabijaćał, pozabijaćany 1. «zabić, uśmiercić wielu ludzi lub wiele zwierząt; pomordować» Na polu bitwy leżały pozabijane konie. 2. «przez zabicie czymś (przybicie czegoś) zatkać,… …

    Słownik języka polskiego

  • 29pozapychać — dk I, pozapychaćam, pozapychaćasz, pozapychaćają, pozapychaćaj, pozapychaćał, pozapychaćany 1. «zapchać, zatkać wiele czegoś» Pozapychać umywalki, zlewy, przewody kanalizacyjne. 2. posp. «wtłoczyć, wepchnąć gdzieś wiele czegoś» …

    Słownik języka polskiego

  • 30pysk — m III, D. a, N. pyskkiem; lm M. i 1. «u zwierząt: przednia część głowy z otworem gębowym, także: sam otwór gębowy» Koński, psi pysk. Długi, spiczasty pysk. 2. rub. «o ludzkiej twarzy, policzkach, ustach; także o sposobie wysławiania się; gęba,… …

    Słownik języka polskiego