(zaszczyt)

  • 11Валевские — Герб Колюмна Валевские (польск. Walewscy)  польский дворянский род. Род Валевских происходит из старинных дворян из Валевиц Валевских, герба Ко …

    Википедия

  • 12Левковские — Герб Трубы Описание герба: В белом серебряном поле т …

    Википедия

  • 13chlubny — chlubnyniejszy «taki, jakim można się chlubić; przynoszący chwałę, zaszczyt; zaszczytny, chwalebny» Chlubne świadectwo. Chlubny czyn …

    Słownik języka polskiego

  • 14chwała — ż IV, CMs. chwale, blm 1. «powszechne uznanie, cześć, sława» Wieczna, nieśmiertelna chwała. Dni chwały. Zrobić coś ku swojej, czyjejś chwale. Coś jest powodem, tytułem do chwały. ◊ Chwała Bogu «to bardzo dobrze; Bogu dzięki!» ◊ Ktoś okryty chwałą …

    Słownik języka polskiego

  • 15czynić — ndk VIa, czynićnię, czynićnisz, czyń, czynićnił, czynićniony 1. «wykonywać, robić coś, być czynnym, działać» Wszystko, co czynił, czynił z pasją. ∆ Czynić jakimś, kimś, czymś «powodować stawanie się jakimś, kimś lub czymś» ◊ Czynić cuda… …

    Słownik języka polskiego

  • 16honor — m IV, D. u, Ms. honororze 1. blm «poczucie godności osobistej, dobre imię; cześć» Plamić honor. Godzić w czyjś honor. ∆ Słowo honoru «formuła wypowiadana przy uroczystym zaręczeniu własnym dobrym imieniem» ◊ Punkt honoru «to, co ma rozstrzygnąć o …

    Słownik języka polskiego

  • 17poczytać — dk I, poczytaćam, poczytaćasz, poczytaćają, poczytaćaj, poczytaćał, poczytaćany poczytywać ndk VIIIa, poczytaćtuję, poczytaćtujesz, poczytaćtuj, poczytaćywał, poczytaćywany 1. tylko dk «spędzić pewien czas na czytaniu» Poczytać sobie książkę,… …

    Słownik języka polskiego

  • 18postępowanie — n I 1. rzecz. od postępować Karygodne postępowanie. Zasady, normy postępowania. Czyjeś postępowanie przynosi komuś zaszczyt, ujmę. 2. praw. «działalność sądu, tryb działania sądu; także: wszczęcie i prowadzenie procesu sądowego» Postępowanie… …

    Słownik języka polskiego

  • 19przypaść — dk Vc, przypaśćpadnę, przypaśćpadniesz, przypaśćpadnij, przypaśćpadł, przypaśćpadłszy przypadać ndk I, przypaśćam, przypaśćasz, przypaśćają, przypaśćaj, przypaśćał, przypaśćany 1. «pochylając się przywrzeć do czegoś, przytulić się do kogoś;… …

    Słownik języka polskiego

  • 20splendor — m IV, D. u, Ms. splendororze; lm M. y przestarz. dziś podn. a. żart. «przepych, świetność, wspaniałość, blask; zaszczyt, honor» Splendor niemały, nie lada. Odzyskać (dawny) splendor. Podnieść, podtrzymać, utrzymać splendor czegoś, np. domu,… …

    Słownik języka polskiego