(zastąpienie)

  • 1kwantyzacja — ż I, DCMs. kwantyzacjacji, blm 1. fiz. «przejście od praw fizyki klasycznej do odpowiednich praw teorii kwantów przez zastąpienie wielkości fizycznych (np. pędu, energii) odpowiednimi operatorami; kwantowanie» 2. techn. «zastąpienie opisu… …

    Słownik języka polskiego

  • 2alkoholan — m IV, D. u, Ms. alkoholannie; lm M. y chem. alkoholany «związki o charakterze soli, pochodne alkoholi, powstałe przez zastąpienie atomu wodoru w grupie wodorotlenowej atomem metalu» …

    Słownik języka polskiego

  • 3anarchizm — m IV, D. u, Ms. anarchizmzmie, blm «utopijny kierunek społeczno polityczny, rozwijający się głównie w XIX w., sprzeciwiający się wszelkiej organizacji państwowej, postulujący likwidację państwa i zastąpienie go bliżej nie określonymi związkami… …

    Słownik języka polskiego

  • 4aproksymacja — ż I, DCMs. aproksymacjacji, blm 1. książk. «ujęcie czegoś w sposób niezupełnie ścisły; przybliżenie» 2. mat. «zastąpienie jednych wielkości matematycznych przez inne prostsze, łatwiejsze do badania i zastosowań» ‹łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 5glinokrzemian — m IV, D. u, Ms. glinokrzemiannie; lm M. y miner. glinokrzemiany «związki chemiczne o budowie krzemianów, powstałe przez częściowe zastąpienie atomów krzemu w krzemianach atomami glinu; bardzo pospolite minerały skałotwórcze, stanowiące jeden z… …

    Słownik języka polskiego

  • 6jednorodny — «składający się z takich samych części składowych, pochodzący z jednego źródła, mający te same właściwości; jednakowy» Jednorodne części zdania. Jednorodne ukształtowanie powierzchni. ∆ chem. Układ jednorodny «układ złożony z jednej fazy,… …

    Słownik języka polskiego

  • 7kontrafaktura — ż IV, CMs. kontrafakturaurze, blm muz. «w kompozycjach wokalnych: zastąpienie tekstu oryginalnego tekstem nowym, zwłaszcza tekstu świeckiego religijnym i odwrotnie» …

    Słownik języka polskiego

  • 8prosty — prości, prostytszy 1. «nie odchylający się w żadną stronę, nie skręcający w bok; równy, nie wykrzywiony, niekręty, nie wygięty, nie zgięty» Proste brwi, włosy. Prosty słup. Prosta spódnica. ∆ anat. Kiszka prosta → odbytnica ∆ mat. Graniastosłup… …

    Słownik języka polskiego

  • 9redukcja — ż I, DCMs. redukcjacji; lm D. redukcjacji (redukcjacyj) 1. «sprowadzenie czegoś do mniejszych rozmiarów, mniejszej liczby; zredukowanie, zmniejszenie» Redukcja budżetu, sił zbrojnych. Redukcja wydatków. ∆ biol. Redukcja chromosomów «zmniejszenie… …

    Słownik języka polskiego

  • 10rektyfikacja — ż I, DCMs. rektyfikacjacji, blm 1. chem. techn. «proces rozdzielania mieszanin ciekłych, których składniki mają zbliżone temperatury wrzenia, oparty na zasadzie wielokrotnej destylacji» ∆ Rektyfikacja spirytusu «proces oczyszczania spirytusu… …

    Słownik języka polskiego