(zaopatrzyć się w narzędzia)

  • 1zaopatrzyć — dk VIb, zaopatrzyćrzę, zaopatrzyćrzysz, zaopatrzyćpatrz, zaopatrzyćrzył, zaopatrzyćrzony zaopatrywać ndk VIIIa, zaopatrzyćruję, zaopatrzyćrujesz, zaopatrzyćruj, zaopatrzyćywał, zaopatrzyćywany 1. «dostarczyć coś, zwłaszcza coś pożądanego,… …

    Słownik języka polskiego

  • 2uzbroić — dk VIa, uzbroję, uzbroićisz, uzbrój, uzbroićił, uzbrojony uzbrajać ndk I, uzbroićam, uzbroićasz, uzbroićają, uzbroićaj, uzbroićał, uzbroićany 1. «wyposażyć, zaopatrzyć w narzędzia walki, w broń, w sprzęt wojskowy» Uzbroić armię, wojsko, żołnierzy …

    Słownik języka polskiego

  • 3zaopatrzenie — n I 1. rzecz. od zaopatrzyć. 2. «to, w co kogoś zaopatrzono; środki do życia, żywność, sprzęt, ekwipunek stanowiący wyposażenie kogoś lub czegoś» Zaopatrzenie materiałowo techniczne. Otrzymywać zaopatrzenie. Stan zaopatrzenia magazynów. ∆… …

    Słownik języka polskiego