(zacofany)

  • 11obskurancki — «właściwy obskurantowi; wsteczny, zacofany» Obskuranckie poglądy. Obskurancki umysł …

    Słownik języka polskiego

  • 12obskurant — m IV, DB. a; lm M. obskurantnci, DB. ów «przeciwnik oświaty i postępu, człowiek zacofany; wstecznik» ‹z łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 13parafiański — parafiańskiscy przestarz. «zacofany, ograniczony, prowincjonalny» Parafiański wygląd. Parafiańskie poglądy, obyczaje …

    Słownik języka polskiego

  • 14staroświecki — staroświeckiccy 1. «pochodzący z dawnych czasów, właściwy dawnym czasom; niemodny» Staroświecki dom, salon. Staroświeckie meble. Staroświecki sposób bycia, sposób mówienia. Staroświeckie ubranie. 2. «niezgodny z postępem, nie idący z duchem czasu …

    Słownik języka polskiego

  • 15wstecznik — m III, DB. a, N. wstecznikkiem; lm M. wstecznikicy, DB. ów pogard. «przeciwnik postępu, reform, człowiek zacofany; reakcjonista» …

    Słownik języka polskiego

  • 16wsteczny — wstecznyni 1. pogard. «przeciwstawiający się postępowi, hołdujący temu, co dawne, przesadnie, ślepo przywiązany do tradycji; zacofany, konserwatywny, reakcyjny» Wsteczny pogląd. Wsteczna doktryna, ideologia. Grupa wstecznych polityków. 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 17zacofaniec — m II, DB. zacofaniecańca, W. zacofaniecańcze (zacofaniecańcu); lm M. zacofaniecańcy, DB. zacofaniecańców «przeciwnik postępu i rozwoju społecznego, człowiek zacofany; wstecznik, konserwatysta, obskurant» …

    Słownik języka polskiego

  • 18zaściankowy — zaściankowywi «mieszkający, znajdujący się w zaścianku szlacheckim, pochodzący z zaścianka» ∆ Szlachta zaściankowa «w dawnej Polsce: drobna szlachta mieszkająca w zaścianku, która (w przeciwieństwie do bogatej szlachty) sama uprawiała swoją… …

    Słownik języka polskiego

  • 19zatabaczony — zatabaczonyczeni 1. «zabrudzony, poplamiony tabaką» Zatabaczone wąsy. Zatabaczony nos. 2. przestarz. «niechlujnie wyglądający, zaniedbany; także: staromodny, zacofany» Zatabaczony belfer. Zatabaczeni konserwatyści …

    Słownik języka polskiego

  • 20ciemny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ciemnyni, ciemnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający mało lub niemający w ogóle światła (zwłaszcza dziennego); nieoświetlony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciemny tunel, las, pokój …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień