(z odsieczą)
1na odsiecz [z odsieczą] — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} aby zaatakować wojska oblegające kogoś, aby pomóc okrążonym wojskom : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na odsiecz Wiedniowi podążała osiemdziesięciotysięczna armia.… …
2odsiecz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y «pomoc wojskowa dla oblężonej twierdzy, oblężonego wojska» Śpieszyć, przybyć, wyruszyć na odsiecz, z odsieczą. Dać, nieść komuś odsiecz …
3przyjść — dk, przyjdę, przyjdziesz, przyjdź, przyszedł, przyszła, przyszli, przyszedłszy przychodzić ndk VIa, przyjśćdzę, przyjśćdzisz, przyjśćchodź, przyjśćdził 1. «o ludziach i zwierzętach: idąc przybyć dokądś, do kogoś» Przyjść do biura, do domu.… …
4sukurs — m IV, D. u, Ms. sukurssie; lm M. y a. a daw. «pomoc, wsparcie; w bitwie: posiłki, odsiecz» dziś tylko we fraz. Iść, śpieszyć komuś w sukurs «iść, śpieszyć na pomoc, z odsieczą» ‹śrdwłc.› …
5iść [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}w sukurs {{/stl 13}}{{stl 7}} iść komuś z pomocą, z ratunkiem, z odsieczą; dawać, okazywać komuś pomoc, wsparcie w trudnej chwili : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś idzie, przychodzi, spieszy komuś w sukurs. Ktoś,… …
6odsiecz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVb, lm M. e {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wojskowa, zbrojna pomoc dla oblężonego miasta, twierdzy, wojska itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oczekiwać odsieczy. Odsiecz Wiednia. Odsiecz… …
7z — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} litera alfabetu polskiego; stanowi odpowiednik spółgłoski {{/stl 7}}{{stl 8}}z {{/stl 8}}{{stl 7}} {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …
